Αποβιώνουν άνθρωποι που δεν τους θρηνεί κανείς…
Αποβιώνουν άνθρωποι που τους θρηνούν μόνον ένας ή δύο φίλοι…
Αποβιώνουν και άλλοι, που τους θρηνεί μόνον η οικογένεια…
Και άλλοι, που τους θρηνούν περισσότεροι…
Και άλλοι, που τους θρηνούν πολύ περισσότεροι…
Αποβιώνουν, ωστόσο, και εκείνοι οι άνθρωποι, που τους θρηνεί ολόκληρο το έθνος τους. Εάν τους θρηνήσει εγκαίρως, ίσως ωφεληθεί. Εάν αργήσει να τους θρηνήσει, μάλλον θα μετανοήσει. Όπως και αν ενεργήσει το έθνος τους, εκείνοι αναχώρησαν έχοντας επιτελέσει το καθήκον τους στο έπακρο…
Δεν γνωρίζω εάν επάνω στο μνήμα του θα χαραχθεί ο Σταυρός ή η Ημισέληνος ή κάτι άλλο ή τίποτε. Και μάλλον δεν με ενδιαφέρει καθόλου…
Διαισθάνομαι, ωστόσο, ότι κατά την είσοδό του στα Ηλύσια Πεδία, ο Σεμπαϊδήν θα παρατηρήσει μία επώνυμη θέση για την ασπίδα του, μεταξύ των ασπίδων των οπλιτών του Λεωνίδα. Και άλλη μία για το σπαθί του, μεταξύ των σπαθιών των μαχητών τού Νικηφόρου Φωκά. Καθώς και μία τρίτη, για το καρυοφύλλι του, μεταξύ των όπλων των συναγωνιστών του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Απομένει η δημοσιογραφική γραφίδα του. Η θέση της είναι κάπου κοντά στην γραφίδα τού Ίωνα Δραγούμη…
Διαισθάνομαι, επίσης, ότι θα τον αναγνωρίσουν αμέσως ο Τυρταίος, ο Ρωμανός ο Μελωδός, ο Ρήγας Φεραίος, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Κωστής Παλαμάς. Αυτοί θα τον καλωσορίσουν… Σε αυτούς είναι γνώριμος και οικείος…
«Η αρετή, ακόμη και όταν κάποιος πεθάνει, δεν χάνεται, αλλά ζει και όταν δεν υφίσταται το σώμα. Δεν υπάρχει απόκτημα τιμιότερο από την αρετή, διότι εκ φύσεως δεν είναι υπόδουλη ούτε στα χρήματα ούτε στην ασφάλεια ούτε στις θωπείες τού όχλου. Ο χρόνος δεν αφαιρεί τα μνημεία των αγαθών ανδρών. Η αρετή τους λάμπει και αφού πεθάνουν» [Ευριπίδης].
Εις το επανιδείν, Σέμπα!
Αθανάσιος Τσακνάκης
( Αναδημοσίευση από την διαδικτυακή εφημερίδα https://www.politispress.gr/ellada/dafnino-to-stefani-toy-sempaidin-karachotza-toy-athanasioy-tsaknaki/ )
Ποιος ήταν ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα - Αφιέρωμα