Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Αγρότες, οι τροφοπαραγωγοί του Έθνους, η ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής Κοινωνίας


Κεντρική θέση στην κοσμοθεωρία του Ελληνικού Λαϊκού Εθνικισμού κατέχει η επιστροφή στις ρίζες, στις παραδόσεις και στις αξίες του Έθνους. Πέρα από τις οικονομικές λύσεις σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, τις οποίες προτείνει το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για την οικονομική ευμάρεια των Ελλήνων, υπάρχει ο κεντρικός πυρήνας της πίστης μας που δεν είναι άλλη από την παραμονή των Ελλήνων στη γη τους, στην αύξηση της πρωτογενούς παραγωγής και της προσήλωσης τους στις παραδόσεις.
 
Αποτελεί ευτύχημα για τον Ελληνικό Λαό που κόντρα στον ολετήρα της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας, της πολυπολιτισμικότητας και της υπέρμετρης κατανάλωσης υλικών αγαθών, υπάρχουν ακόμα οι δομές της Ελληνικής οικογένειας, των παραδόσεων, της Λαϊκής κουλτούρας και των εθίμων. Τα έθιμα, οι τελετουργίες και οι διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις κατέχουν κεντρικό ρόλο στις κοινωνίες των Ελλήνων αγροτών. Διαφυλάττουν τη ζωντάνια της συλλογικής μνήμης της Λαϊκής Κοινότητας και διασφαλίζουν τη φυλετική σύνδεση με τους προγόνους και την Ελληνική Γή, μιας μνήμης που σαν αιμάτινο ποτάμι έρχεται από τα βάθη των αιώνων.

Η ζωή στην ύπαιθρο και η ενασχόληση του Έλληνα με τη Γή του απαιτεί συλλογική προσπάθεια και οι όποιες εκδηλώσεις, γιορτές τελετές και έθιμα επινοήθηκαν -μέσα από την αρχαία λατρεία η οποία συνδυάστηκε τέλεια με την Ελληνική Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση- όχι μόνο για να κατευνάσουν τα στοιχεία της φύσης, αλλά και για να προάγουν το δεσμό μεταξύ των μελών της κοινότητας δημιουργώντας μια συλλογική ταυτότητα και θέτοντας κοινούς στόχους μέσα από την ανάγκη για επιβίωση και καλή ζωή.

Στη σημερινή Ελλάδα της παρακμής, του οικονομικού και ηθικού ξεπεσμού την οποία καλλιέργησαν με αριστοτεχνικά ύπουλο τρόπο τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια προδοτικές κυβερνήσεις, φαίνεται ότι τίποτα δεν έχει χαθεί. Τη στιγμή που ιδεοληπτικές αριστερίστικες και εθνομηδενιστικές πολιτικές δείχνουν το πραγματικό αποκρουστικό τους πρόσωπο, αλλά και νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές δήθεν «δεξιές» πολιτικές περιμένουν στη γωνία να αποτελειώσουν ότι έχει μείνει, εμφανίζεται η κοσμοθεωρία του Λαϊκού Εθνικισμού, (η οποία ήταν πάντα Καταχωρημένη στον Ελληνικό γενετικό κώδικα) ως φρουρός της φυλετικής καταγωγής, της συνέχειας της παράδοσης αλλά και υπερασπιστής των δίκαιων του Ελληνικού Λαού.

Δεν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία, ακόμα και στον πλέον δύσπιστο, ότι ο απώτερος στόχος των δήθεν μεταρρυθμίσεων στην αγροτική πολιτική είναι η προσπάθεια να λυγίσει ο Έλληνας αγρότης και μη μπορώντας να την καλλιεργήσει, να πουλήσει στο τέλος το ίδιο του το βιός σε διάφορα πολυεθνικά κοράκια, τα οποία δεν ενδιαφέρονται τόσο για τις οικονομικές τους απολαβές αλλά φαίνεται να απολαμβάνουν χωρίς κάποιο κίνητρο της εξόντωση των εθνών. Δείχνουν με αυτό τον τρόπο το αιώνιο αποκρουστικό και τοκογλυφικό τους πρόσωπο που στόχο έχει την εξουσία και μόνο. Αγαστοί συνεργάτες τους είναι οι διάφοροι κατ’ όνομα κυβερνώντες, οι οποίοι ακόμα και καλή θέληση να έχουν, ώστε να λύσουν τα όποια προβλήματα, υποκύπτουν στις ορέξεις μιας σκοτεινής ελίτ χωρίς να έχουν το ηθικό και πολιτικό ανάστημα να αντισταθούν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αγροτών ζει από τη Γη της, παράγει για την Λαϊκή Κοινότητα και υπερασπίζεται τη Γη της χωρίς να σχετίζεται με μια ισχνή μειοψηφία τρωκτικών που ζουν παρασιτικά με επιδοτήσεις φορώντας τη μάσκα των εργατοπατέρων αγροτοσυνδικαλ-η-στών. Η αγροτική τάξη μαζί με την εργατική τάξη αποτελούν τους πυλώνες της ελληνικής κοινωνίας και στηρίζουν τη λεγόμενη αστική τάξη. Αυτό που χρειάζεται είναι η στήριξη της πολιτικής ηγεσίας, μιας ηγεσίας με Εθνικό προσανατολισμό. Δυστυχώς όμως το κλεπτοκρατικό πολιτικό σύστημα έκανε τα πάντα ώστε να αφανίσει τους αγρότες, καλλιεργώντας ταυτόχρονα το διχασμό όταν οι Έλληνες Εθνικιστές υπερασπίζονται τη συνεργασία όλων των τάξεων.

Μόνο αντίδοτο στην κατρακύλα προς την άβυσσο που συντελείται, είναι ο αγώνας όλων των Ελλήνων ενάντια στα εθνοκτόνα μνημόνια και στις πολιτικές που απορρέουν από αυτά. Όσο χιλιάδες Έλληνες αγρότες ψάλουν τον Εθνικό μας Ύμνο και τοποθετούν σαν στολίδι τη Ελληνική σημαία στα μέσα παραγωγής τους τίποτα δεν έχει χαθεί. Το πολιτικό σύστημα είναι ακριβώς αυτό που φοβάται, τη συλλογική Εθνική μνήμη που σαν πυρκαγιά θα εξαγνίσει κάθε τι άρρωστο και θα οδηγήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες στο μέλλον που τους αξίζει.

Όπως ο αγρότης πολεμιστής υπερασπίζονταν τα απώτερα σύνορα της αχανούς χιλιόχρονης Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους βάρβαρους εισβολείς της ανατολής έτσι και σήμερα και αύριο και πάντα πρέπει να συνεχίσει να υπερασπίζεται τη Γη των προγόνων του. Ενάντια στο ίδιο αιώνιο εχθρό που επιβουλεύεται και πάλι τις αξίες και τον πολιτισμό τόσο της Ελλάδας όσο και των Ευρωπαϊκών Εθνών, ο Έλληνας αγρότης πρέπει να είναι και πολεμιστής, έτοιμος να υψώσει το σπαθί του κάτω από τη λάμψη του ζωοδότη ήλιου και να υπερασπιστεί τα ποτισμένα με αίμα εδάφη του μετουσιώνοντας την ύπαρξή του σε κυματοθραύστη των λαθροεισβολέων, που για ένα κομμάτι ψωμί θα καλλιεργούν μια Γη που δεν τους ανήκει ως δούλοι πολυεθνικών.

Τέλος είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει αντίδραση στις αρρωστημένες ορέξεις των τοκογλύφων, οι οποίοι θέλουν να εξαφανίσουν τους διαχωρισμούς μεταξύ των ανθρώπινων φυλών, των πολιτισμών και τις παραδόσεών τους με απώτερο στόχο να κυριαρχήσουν σε μαζάνθρωπους χωρίς συλλογικές μνήμες και να φέρουν την κόλαση που οραματίζονται. Οι φυλές και οι πολιτισμοί πρέπει να αναπτύσσονται στη Γη των προγόνων τους και να ομορφαίνουν σαν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό τον κόσμο. Η προσπάθεια συγχώνευσης διαφορετικών πολιτισμών αντιτίθεται στους συμπαντικούς νόμους και δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ όπως ποτέ δεν θα ενωθεί το νερό με το λάδι.

Ο δρόμος θα είναι δύσκολος, αλλά και ο αγώνας υπέροχος και μόνο η συστράτευση με τον Λαϊκό Σύνδεσμο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ μπορεί να δώσει ένα τέλος στην πτώση αφού το πρόγραμμα και οι θέσεις του είναι η κοινή λογική, είναι… η ίδια η ζωή.

Λιόκος Νικόλαος 
Τ.Ο. Νέας Μηχανιώνας.

Διαβάστε περισσότερα: