Αρχή
Αποδόμησης Κοινωνικής Συνοχής
Με αφορμή το ειδεχθές έγκλημα κατά του
11χρονου ρώσσου στην Κρήτη έκανα μερικές σκέψεις σχετικά με το το ποιος έχει
μερίδιο ευθύνης για το έγκλημα. Η οικογένεια του δράστη υποστηρίζει ότι ο
εικοσάχρονος Ολλανδός πάσχει από μορφή αυτισμού και ότι έχει όλα τα
νοσοκομειακά έγγραφα και εξετάσεις που το αποδεικνύουν. Δεκτό. Αλλά δεν δόθηκε
και η δυνατότητα στον εργοδότη του να ελέγξει για αυτή την κατάσταση. Διότι η
Αρχή Αποδόμησης Κοινωνικής Συνοχής, του απαγόρευε το δικαίωμα να γνωρίζει την
ψυχική και σωματική υγεία του εργαζόμενου καθώς τα ανωτέρω αποτελούν «ευαίσθητα
προσωπικά δεδομένα». Η αρχή αυτή να πει λοιπόν στην μάνα του θύματος καθώς και
στον εργοδότη του θύτη, αλλά και στο ίδιο το παιδί ότι τις περισσότερες ευθύνες
τις έχει η ίδια (η αρχή) καθώς απαγορεύει την γνώση των στοιχείων ψυχικής και
σωματικής υγείας ανθρώπων που εργάζονται με παιδιά (άρ. 2 περ. β Ν. 2472/1997).
Η Αρχή Αποδόμησης Κοινωνικής Συνοχής προστάτευσε την θεμελιώδη ελευθερία της
ιδιωτικής ζωής του θύτη σε σημείο να μην προστατεύσει την σωματική ακεραιότητα
του θύματος. Δεν έδωσε την δυνατότητα στην κοινωνία να λάβει τα μέτρα της. Και
αυτό δυστυχώς δεν αλλάζει!
Είναι λογικό διότι ο νόμος 2472/1997 που
ψήφισε η κυβέρνηση Σημίτη, προβάλλει το εγώ αντί για το εμείς, προστατεύει την
αποκλίνουσα συμπεριφορά αντί της φυσιολογικής, την ανωμαλία αντί την
φυσικότητα, την παραβατικότητα αντί την νομιμοφροσύνη, το άτομο αντί για το
σύνολο, τον ιδιοτελή αντί για την κοινωνία (Πάλι καλά που ξύπνησαν για την
φοροδιαφυγή).
Επομένως υπάρχει ένα μέγιστο θέμα που
δημιουργεί η «αρχή προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Όπως απέδειξε το
έγκλημα στην Κρήτη, η αρχή είναι επικίνδυνη για τα ύπερτερα έννομα αγαθά όπως
αυτό της ζωής σε σχέση με αυτά που προασπίζεται. Και παιδεραστής να είναι
κάποιος «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα» σου αντιτείνει και εξακολουθεί να
ασχολείται με παιδιά. Από εκεί και πέρα έγκειται στον κάθε εισαγγελέα πως θα
χειριστεί την υπόθεση... ο οποίος βέβαια κινδυνεύει να βρει και τον μπελά του.
Ήρθε η ώρα να καταργηθεί ο
αντικοινωνικός αυτός νόμος και να καταργηθεί η άχρηστη, κατά την γνώμη μου, και
επικίνδυνη, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα γεγονότα αρχή.
Απόστολος Τζαρός
Δικηγόρος-Θεολόγος
Δικηγόρος-Θεολόγος