Μέχρι πριν από λίγες ημέρες, το μείζον
θέμα ήταν το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, με εμφανή στόχο την
καταπολέμηση του φαινομένου – Χρυσή Αυγή. Ήρθαν, όμως, οι εξελίξεις στην
ΕΡΤ και το θέμα μπήκε προσωρινώς στο… ψυγείο. Λίαν συντόμως θα εξέλθει
και θα επανέλθει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητος. Οφείλουμε, λοιπόν,
να γνωρίζουμε την προέλευσή του.
Είναι πολλοί που εσφαλμένως πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο έκτρωμα έχει
τις ρίζες του στον διαβόητο «Νόμο Γκαιϋσσώ», της 13ης Ιουλίου 1990, που
πήρε το όνομά του από τον τότε υπουργό Εσωτερικών της Γαλλίας, ο οποίος
ανήκε εις το συγκυβερνών με το Σοσιαλιστικό, Κ.Κ. Γαλλίας. Πράγματι,
αυτός ήτο ο πρώτος σύγχρονος νόμος που καθιέρωνε αδικήματα γνώμης, ήτοι
την αμφισβήτηση του λεγομένου «ολοκαυτώματος» κ.α.. Ωστόσο, δεν ήτο ο
πρώτος σχετικός νόμος στην ιστορία. Ας δούμε ποιος προηγήθη…Τον Μάιο του 1918, έγινε εις την Σοβιετία πανρρωσικό σιωνιστικό συνέδριο: «Το Μάη του επόμενου χρόνου, 1918, οι σιωνιστές έκαναν στη Μόσχα συνέδριο των εβραϊκών κοινοτήτων. Κύριο σύνθημα του συνεδρίου ήταν: Ζήτω ο μαχόμενος σιωνισμός» (πηγή: «Από το θρίαμβο στην προδοσία, στην οικουμενική τραγωδία και μετά τι;»). Ακολούθησε ο περιβόητος «νόμος κατά του αντισημιτισμού», ο πρώτος τοιούτος νόμος στην ιστορία: «Διαθέτοντας την πλειοψηφία στο Ανώτατο Σοβιέτ, ο Τρότσκι και οι οπαδοί του προετοίμασαν ένα σχέδιο διατάγματος – μνημείο κυνισμού και πρόκλησης για όλες τις εθνότητες, τις οποίες η επανάσταση τις κατέστησε ισότιμες, εφόσον το ονόμασαν: “Για την καταπιεσμένη εθνότητα”. Αφού γινόταν αναφορά στις διώξεις των Εβραίων στην τσαρική Ρωσία, το διάταγμα απαιτούσε να παραχωρηθούν ιδιαίτερα προνόμια και δικαιώματα στους Εβραίους: στην παραχώρηση κατοικίας, στην εκπαίδευση στα ανώτατα ιδρύματα, στην προώθηση στα καθοδηγητικά πόστα κ.α. Και απόσπασαν πολλά μ’ αυτό το διάταγμα καταπληκτικής θρασύτητας» (πηγή: ό. π.).
Ωστόσο, εκτός από την νομοθετική εξασφάλιση ιδιαιτέρων προνομίων για τους Εβραίους, ο νόμος αυτός που συνέταξε ο Εβραίος Σιμόν Ντιξμανστάϊν, μέλος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Κράτους, προέβλεπε θανατική καταδίκη για περιπτώσεις αντισημιτισμού, με ή άνευ εισαγωγικών: «Με τη βοήθεια του Προέδρου της Έκτακτης Επιτροπής Γιάκοβ Μωϋσέγεβιτς Σβερντλώφ, πέρασαν μέσω του Σοβναρκόμ νόμο θανατικής καταδίκης για τον αντισημιτισμό. Υπερπερίεργος νόμος. Με τους Ρώσους, με τους Ουκρανούς, με το Γεωργιανό, με όλους τους άλλους μπορείς να μαλώνεις, να τσακώνεσαι, ακόμη και να χτυπιέσαι, μόνο στον Ισραηλινό δε μπορείς να υψώσεις τη φωνή σου, δεν έχεις δικαίωμα να του αρνηθείς τίποτα. Μόνο δοκίμασε να μιλήσεις απότομα μαζί του, να τον προσβάλεις στη δουλειά ή στην εκπαίδευση – αυτό είναι αιτία να σε πάει στο δικαστήριο, μέχρι και εκτέλεση» (πηγή: ό. π.).
Ο Λένιν, αφού υπέγραψε το σημαντικό αυτό διάταγμα, τον πρώτο νόμο κατά του αντισιωνισμού σ’ ολόκληρο τον κόσμο, συμπλήρωσε ιδιοχείρως πάνω στο έγγραφο τα εξής: «Το Συμβούλιο των Επιτετραμμένων του λαού, να διατάξει όλα τα Σοβιέτ, να θέσουν σε κίνηση όλα τα κατάλληλα μέτρα δια να εκριζώσουν την αντιεβραϊκήν κίνησιν. Διώκται των Εβραίων και όσοι κάνουν αντιεβραϊκή προπαγάνδα να τίθενται εκτός νόμου» (πηγή: Σίτσα Καραϊσκάκη «Εβραίοι και Κομμουνισμός»).
Ιδού ο περιβόητος λόγος του Λένιν προς τον ρωσσικό λαό, τον Μάρτιο 1919, για τον νόμο κατά του «αντισημιτισμού», με τίτλο «Ο Λένιν για τον αντισημιτισμό»: «Αντισημιτισμός σημαίνει να εχθρεύεσαι τους Εβραίους. Όταν η καταραμένη μοναρχία των Τσάρων ζούσε τις τελευταίες της στιγμές, προσπάθησε να ξεσηκώσει τους αμόρφωτους εργάτες και αγρότες κατά των Εβραίων. Η αστυνομία του Τσάρου, σε συνεργασία με τους μεγαλοϊδιοκτήτες γης και τους καπιταλιστές, οργάνωσαν πογκρόμ κατά των Εβραίων.
» Το μίσος κατά των Εβραίων διατηρείται μόνο στις χώρες όπου η σκλαβιά στους μεγαλοϊδιοκτήτες και τους καπιταλιστές δημιούργησε αβυσσαλέα άγνοια μεταξύ των αγροτών και των εργατών. Μόνο οι πιο καταπιεσμένοι και μέσα στην άγνοια λαοί, μπορούν να πιστέψουν τα ψέματα και τις συκοφαντίες που διαδίδονται για τους Εβραίους. Είναι απομεινάρι της παλαιάς εποχής της φεουδαρχίας, όταν οι ιερείς έκαιγαν τους αιρετικούς στην πυρά, όταν οι αγρότες ζούσαν σκλάβοι και όταν οι λαοί καταπιέζονταν και ζούσαν σε στερήσεις. Αυτή η παλαιά άγνοια από την εποχή της φεουδαρχίας τελειώνει, τα μάτια του λαού ανοίγουν.
» Δεν είναι οι Εβραίοι που είναι ο εχθρός του εργαζόμενου λαού. Οι εχθροί των εργατών είναι οι καπιταλιστές όλων των χωρών. Μεταξύ των Εβραίων υπάρχουν εργάτες και είναι η πλειοψηφία. Είναι τα αδέλφια μας, οι οποίοι όπως εμείς, καταπιέζονται από το κεφάλαιο, είναι οι σύντροφοί μας στη μάχη για τον σοσιαλισμό. Οι καπιταλιστές προσπαθούν να προκαλέσουν και υποδαυλίσουν το μίσος μεταξύ των εργατών διαφορετικής θρησκείας, διαφορετικής εθνικότητας και διαφορετικής φυλής.
» Ντροπή στον καταραμένο τσαρισμό που βασάνισε και καταδίωξε τους Εβραίους! Ντροπή σε αυτούς που υποδαυλίζουν το μίσος εναντίον των Εβραίων, που υποδαυλίζουν το μίσος εναντίον άλλων εθνών! Ζήτω η αδελφική εμπιστοσύνη και η μαχητική συμμαχία των εργαζομένων όλων των εθνών στην πάλη για την κατάργηση του κεφαλαίου!».
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου περίεργο που σήμερα οι διεθνείς σιωνιστές απαιτούν την ψήφιση ενός τέτοιου αισχρού νόμου και που οι εγχώριες ορντινάτσες τους σπεύδουν να τους ικανοποιήσουν! Αλλά, ότι κι αν κάνουν, θα είναι μια τρύπα στο νερό. Γιατί το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!
Γ. Δημητρακόπουλος (Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός)
(ΥΓ): Αφίσα της σοβιετικής εποχής, με κεντρικό σύνθημα: «Τσακίστε τον αντισημιτισμό».
*(Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο πρώτο φύλλο της νέας εθνικής εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ»)
ΠΗΓΗ : ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ. net