Μπορεί
να υπάρχει η εν λόγω "Μαυρη Βίβλος" σαν σύνδεσμος στα δεξιά, αλλά
κρίνεται χρήσιμο να παρουσιαστεί και εκτενώς απο το παρόν ιστολόγιο.
Όσοι διαθέτουν την απαιτούμενη εγκεφαλική ουσία εντός του κρανίου τους ... ας απολαύσουν τα έργα και τις ημέρες της νέας εντεταλμένης, (ως συνιστώσα συγκυβέρνησης) των παγκόσμιων επικυρίαρχων ... τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Ο… Ρεπούσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
Κατ’ αρχάς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στήριξε απολύτως και ομοφώνως την Ρεπούση καθώς
και τον υπόλοιπο εθνομηδενιστικό θίασο των ανιστόρητων «ιστορικών» του
Σόρος. Και μην απορήσετε καθόλου αν δείτε «αύριο» -όταν και αν
σχηματισθεί τέλος πάντων η «κυβέρνηση της αριστεράς», με ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΔΗΜ.ΑΡ.
και ΠΑ.ΣΟ.Κ.- την Ρεπούση… υπουργό Παιδείας. Με υφυπουργό τον Νάσο
Θεοδωρίδη, στέλεχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της «Αντιεθνικιστικής Κίνησης». Τι
ρόλο παίζει ο λεγάμενος; Είναι η… αρσενική εκδοχή της Ρεπούση, του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αυτός είναι που έχει χρεωθεί (με 108…) την αποδόμηση της
Ιστορίας μας. Και σε δικά του κείμενα –που βέβαια δεν έχουν διόλου
αποδοκιμαστεί από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- θα αναφερθούμε σήμερα.
Έπρεπε να πούμε «ναι» το ’40!
Τι ήταν η 28η Οκτωβρίου; «Ο πόλεμος που τελικά δεν ήταν “τρικούβερτο
γλέντι”», απαντά ο… ιστοριοδίφης Νάσος, σε κείμενο που δημοσιεύτηκε στην
«Αυγή» της 27ης Οκτωβρίου 2009 και αναδημοσιεύεται έκτοτε όταν
πλησιάζει η επέτειος του μεγάλου «ΟΧΙ». Και εξηγείται: «69 χρόνια μετά
την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων,
έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο
ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ
αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία
οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να
αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο
επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν “ξένος” (αλλά εξίσου φασιστικός).
Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να
είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την “ενότητα” ούτε “το
μεγαλείο του έθνους”, αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο
ιμπεριαλιστικό πόλεμο…».
«Μύθος» ο ηρωισμός των παππούδων μας το 1940!
Γιατί νικήσαμε το ’40; Επειδή οι πρόγονοί μας πολέμησαν ηρωικά; Όχι,
απαντά ο «ιστορικός» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Αυτός είναι… μύθος! Άλλοι ήταν οι
λόγοι: «Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο πρώτος
είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ’ όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς
εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική…
Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η “θέληση” και το
«φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το “έπος της Αλβανίας”. Η
αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της
ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα
λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή».
Δεν υπήρξε γενοκτονία των Ποντίων – Να ζητήσουμε συγνώμη από τους Τούρκους!
Πάμε τώρα στη γενοκτονία των Ποντίων, από τις ορδές του Κεμάλ. Δεν
υπήρξε γενοκτονία, απαντά ο «ιστορικός» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στο άρθρο του υπό
τον τίτλο «Μια ψύχραιμη προσέγγιση του ιστορικού ζητήματος περί
Ποντίων», που δημοσιεύτηκε στην «Αυγή» της 20ης Μαΐου 2011 (παρατηρούμε
πως τα χτυπήματά του είναι πάντα επετειακά). Δε φταίνε οι Τούρκοι, οι
Έλληνες φταίνε που τους… καταπίεζαν, τους λήστευαν και τους σκότωναν,
υποστηρίζει με απίστευτη θρασύτητα. Διαβάστε: «Από κοινωνικής και
πολιτικής σκοπιάς το πιο αναληθές κατασκεύασμα είναι η θεωρία του
λεγόμενου επαναστατικού αγώνα προς “απελευθέρωση” του Πόντου από τον
“τουρκικό ζυγό”. Θεωρητικά ο όρος “απελευθέρωση” μπορεί να έχει αποδεκτό
περιεχόμενο μόνο όταν αφορά σε μια σχετικά μεγάλη εδαφική περιοχή όπου η
φίλια εθνική ομάδα αποτελεί την πληθυσμιακή πλειοψηφία. Στην προκειμένη
περίπτωση ο ελληνικός πληθυσμός των τριών νομών ή Βιλαετίων, του Πόντου
αποτελούσε μια σημαντική, μια μικρή ή μια εντελώς ασήμαντη μειοψηφία…
Το πραγματικό αντάρτικο στον Πόντο άρχισε μόλις το 1916, όταν οι Ρώσοι
κατέλαβαν την πόλη της Τραπεζούντας μεταφέροντας το ρωσοτουρκικό
πολεμικό μέτωπο στην περιοχή εκείνη. Οργανωτής του ελληνικού αντάρτικου
ήταν ο φανατικός “στρατηγός” Καραβαγγέλης, ο οποίος ήρθε στη Σαμψούντα
το 1908 ως μητροπολίτης. Μετά τη δημιουργία των ανταρτικών σωμάτων με
χρήματα και πολεμοφόδια που πήρε ο μητροπολίτης από τους Ρώσους, τα
εξαπέλυσε να προσβάλουν τον τουρκικό στρατό στα μετόπισθέν του, τη
στιγμή κατά την οποίαν οι Τούρκοι πολεμούσαν τον ρωσικό στρατό στο
μέτωπο της Τραπεζούντας. Οι αντάρτες του Πόντου συντάχθηκαν κατά τη
διάρκεια του πολέμου με τα εχθρικά κατοχικά στρατεύματα της Ρωσίας,
καταπολέμησαν τον στρατό του κράτους του οποίου ήταν υπήκοοι,
καταπιέζοντας και σκοτώνοντας αλλόθρησκους συμπολίτες τους. Κάτω από την
εγκληματική καθοδήγηση του Καραβαγγέλη οι χριστιανοί άρχισαν να
πυκνώνουν τις τάξεις των ανταρτών χτυπώντας πισώπλατα τον τουρκικό
στρατό και ληστεύοντας κυρίως τουρκικά χωριά, για να μπορέσουν να
επιβιώσουν. Λόγω των πράξεων αυτών ο τουρκικός στρατός άρχισε στην
περιοχή της Μπάφρας το κυνήγι εναντίον των ανταρτών, που μετεξελίχθηκε
βεβαίως σε μαζική εθνοκάθαρση, απολύτως κατακριτέα αλλά και διακριτή από
μια “γενοκτονία”, που θα προϋπέθετε “άμεσο δόλο εξόντωσης μέχρις ενός”,
πράγμα αναπόδεικτο… Συνεπώς είναι ανεπίτρεπτο να ζητούμε με θορυβώδη
τρόπο από την Τουρκία να καταδικάσει τα δικά της εγκλήματα, χωρίς όμως
να ζητάμε συγγνώμη για παρόμοια εγκλήματα που έκανε η “δική μας”
πλευρά».
Έλληνες δεν υπάρχουν, εξαφανίστηκαν, είμαστε Σλάβοι!
Είναι οι σημερινοί Έλληνες απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Όχι,
αποφαίνεται ο… Ρεπούσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι Σλάβοι, όπως έλεγε ο
Φαλμεράυερ! Ιδού: «Δεν είναι τυχαίο ότι το πολύκροτο έργο του διάσημου
Γερμανοί ιστορικού Ιάκωβου Φαλμεράυερ «Περί της καταγωγής των σημερινών
Ελλήνων» δεν έχει εμφανιστεί επί 150 χρόνια στις προθήκες των ελληνικών
βιβλιοπωλείων. Αιτία η ενοχλητική για το κατεστημένο αλλά πλήρως
τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη του Φαλμεράυερ πως οι σημερινοί κάτοικοι
της Ελλάδος δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους… Ούτε μια απλή
σταγόνα αίματος, γνησίου ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των
χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας. Μια τρομερή καταιγίδα
διασκόρπισε ως την πιο απόμακρη γωνιά της Πελοποννήσου μια νέα φυλή
συγγενή προς τη μεγάλη φυλή των Σλάβων. Οι Σκύθες – Σλάβοι, οι Ιλλυριοί –
Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και Βουλγάρους λαοί είναι
ουσιαστικά εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ο Φαλμεράυερ κατέδειξε
πως το πάλαι ποτέ ένδοξο αρχαίο ελληνικό έθνος εκμηδενίστηκε οριστικά το
589 μ. Χ. στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαυρικίου. Το τελειωτικό
χτύπημα που εξολόθρευσε τον ελληνικό πληθυσμό ήρθε το 746 μ. Χ., με τη
σαρωτική επιδημία της πανούκλας που θέρισε τους ελάχιστους
εναπομείναντες…».
Ποια 400 χρόνια σκλαβιάς; Δεν ήμασταν υπόδουλοι των Τούρκων!
Και βέβαια, δεν ήταν δυνατόν να ξεφύγει από τον… ρέκτη «ιστορικό» του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. η εθνική επανάσταση του 1821, την οποία χαρακτηρίζει «μύθο»:
«Στην ελληνική ιστοριογραφία σε σχέση με το 1821, κυριάρχησε ο μύθος της
“εξέγερσης σε εθνική βάση”, και εκεί εντοπίζεται και η διαιώνιση της
αδικαιολόγητης εχθρικής αντίληψης των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους.
Ακούμε διαρκώς ότι “μας είχαν υποδουλώσει οι Τούρκοι”, αντί ν’ ακούμε τη
σωστή φράση, ότι “οι λαοί των Βαλκανίων ήταν συλλήβδην υποδουλωμένοι
στον Σουλτάνο”, ότι δεν υπήρχε δυνατότητα εκλογικής αντιπροσώπευσης,
εφαρμογή εγγυημένων ατομικών και πολιτικών ελευθεριών κ.λπ. Αυτά ήταν τα
πραγματικά προβλήματα κι όχι η εθνική ταυτότητα των κυβερνώντων. Το
ελληνικό κράτος όμως επίτηδες αφήνει τους πολίτες του να πιστεύουν ότι
ένας λαός (οι Τούρκοι) είχε δήθεν υποτάξει τον άλλο λαό (τους Έλληνες
γενικώς). Πράγμα αστείο, ανιστόρητο και ανέφικτο…».
ΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΠΗΓΗ : ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net