Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Τὸ ὄνομά της ἦταν Ἀγγελική…


     Δεν το έμαθε ποτέ κανείς. Όπως φυσικά και του αγέννητου παιδιού της που κάηκε μαζί της στον δολοφονικό εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ στις 5 Μαΐου 2010.

      Στη μνήμη της δεν έγινε ούτε ένα συλλαλητήριο. Κανείς δεν έγραψε τραγούδι.


      Ο σύζυγος κι η οικογένεια της δεν διεκτραγώδησαν τον πόνο τους στην εκπομπή κανενός Σταύρου Θεοδωράκη.


     Κανένας Πρετεντέρης ή Τρέμη δεν απαίτησαν από τους δικαστές την άμεση προφυλάκιση των δολοφόνων της.



     Κανένα Μέγκα, Αντένα, Σκάι, Σταρ, Άλφα δεν έκανε αφιέρωμα στην στυγερή δολοφονία της.


     Κανένας Σαμαράς δεν έκανε δηλώσεις διεθνώς ότι πάταξε το τέρας της ανεξέλεγκτης βίας που οδήγησε στη δολοφονία της.


     Κανένας Δένδιας δεν συνέλαβε τους δολοφόνους της.


     Κανένας εισαγγελέας δεν βρήκε μάρτυρες που να αποκαλύψουν μέσα σε μια εβδομάδα την εγκληματική συμμορία που την σκότωσε.


     Βλέπετε κανείς δεν ενδιαφερόταν να την κάνει τηλεοπτικό σόου ή να την εκμεταλλευθεί πολιτικά.


     Γιατί όπως φώναζαν οι δολοφόνοι της προτού πετάξουν τις μολότοφ που την σκότωσαν: «Να καείτε, να καείτε, στις τράπεζες δουλεύετε”.


      Κι εκείνη η Αγγελική ,λίγο προτού ξεψυχίσει μιλώντας στο κινητό στον τρομαγμένο σύζυγο της του είπε: «Δεν μπορώ να σου μιλήσω άλλο. Πνίγομαι».


      Και μαζί της πνίγηκε το αγέννητο παιδί της.


      Θύματα της διεστραμμένης λογικής κάποιων φανατικών περί δήθεν «κοινωνικών αγώνων».


Καληνύχτα Ελλάδα...