Άλλη μια «πρωτιά» κατέκτησε η Χώρα μας, χάριν της πολιτικής της
ηγεσίας η οποία τα τελευταία σαράντα χρόνια δεν κάνει τίποτα άλλο, από
το να “επιτυγχάνει” μοναδικές “διακρίσεις” και “επιτυχίες”.
Πρώτον και κύριον η γενικευμένη οικονομική εγκληματική δραστηριότητα
και η συνειδησιακή διαφθορά, από ανώτατα κυβερνητικά και πολιτικά
πρόσωπα που εκδηλώνεται μέσω καταχρήσεων, διασπάθισης δημοσίου χρήματος,
φοροδιαφυγής, χρηματισμών και μίζας όσον αφορά εξοπλιστικά προγράμματα,
δημόσια έργα, διαγωνισμούς και προμήθειες οργανισμών και νοσοκομείων,
μέσω της τοποθέτησης και διορισμού σε νευραλγικές θέσεις αναίσχυντων και
ανέντιμων αξιωματούχων, οι οποίοι δεν πράττουν άλλο τι από το να
διευκολύνουν και να καλύπτουν τα προαναφερόμενα οικονομικά κακουργήματα,
εξασφαλίζοντας και για τους ιδίους τεράστια οικονομικά οφέλη.
Δεύτερον η συντήρηση ενός πελατειακού κράτους ψηφοφόρων και αμέτρητων
κηφήνων μέσω εξωτερικού δανεισμού και μαύρου χρήματος, γεγονός που
διαιωνίζετο από την μεταπολίτευση και μετά με αποτέλεσμα την δημιουργία
ενός υδροκέφαλου και υπερφορτωμένου μισθολογικά δημοσίου τομέα, η
δυσλειτουργία του οποίου και τα υπέρογκα ποσά που ήταν απαραίτητα για
την ύπαρξη του, συνέβαλαν σημαντικά στο οικονομικό χάος και τον
κατακερματισμό της Ελληνικής κοινωνίας.
Τρίτον η ενθάρρυνση όσον αφορά την διάδοση μιας αντεστραμμένης
πραγματικότητας, βάσει της οποίας το ανούσιο, το χυδαίο και το
ισοπεδωτικό προβλήθηκαν ως κοινωνική πεμπτουσία, παραγκωνίζοντας και
χαρακτηρίζοντας ως αναχρονιστικές προαιώνιες ιερές αξίες και ιδανικά.
Βάσει λοιπόν αυτού, η Σημαία μετατράπηκε σ’ ένα κομμάτι δίχρωμου
υφάσματος, η Ιστορία παραχαράχτηκε και διαστρεβλώθηκε, η Θρησκεία
περιθωριοποιήθηκε και μια νέα μορφή διανόησης, ένα παρακμιακό ιδεολογικό
μωσαϊκό, που ταυτίζει κάθε Πατριωτική και Ελληνική θέση με
απολυταρχισμό και εγκληματικότητα, προπαγανδίστηκε μέσω των αθλίων ΜΜΕ.
Δεν πιστεύουμε ότι σε κάποια από τις χώρες της Υδρογείου που θέλουν
να λέγονται πολιτισμένες, συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν και να
εξελίσσονται τέτοια εξευτελιστικά γεγονότα και καταστάσεις, δεν
πιστεύουμε ότι υπάρχουν πουθενά σ’ αυτό τον πλανήτη πολιτική ηγεσία και
λαϊκοί εκπρόσωποι εντός του κοινοβουλίου, που όχι μόνο μισούν τον λαό
τον οποίον κυβερνούν και εκπροσωπούν, αλλά και την Ιστορική κληρονομία
και τον πολιτισμό της Πατρίδας τους.
Σε αυτό σίγουρα, όπως προαναφέραμε κατέχουμε την πρώτη θέση.
Το Σαββατοκύριακο λοιπόν που πέρασε, σαν Χώρα «διακριθήκαμε» για μια
ακόμη φορά, όσον αφορά την κοινωνική παρακμή και την πολιτική σήψη, με
την κατάλυση της Δικαιοσύνης, την απόλυτη περιφρόνηση του Ποινικού
Κώδικα και των δημοκρατικών θεσμών και με την δικτατορική ακρότητα
της κυβέρνησης.
Μιας κυβέρνησης που αφήνει να περιφέρονται ελεύθεροι και ανενόχλητοι,
δημόσιοι λειτουργοί και κυβερνητικά στελέχη που έκλεψαν, χρηματίστηκαν,
φοροδιέφυγαν, ζημίωσαν το Ελληνικό Δημόσιο με τεράστια ποσά, όπως
επίσης ακροαριστεροί εγκληματίες, δολοφόνοι που έχουν βάψει τα χέρια
τους πέραν της μιας φοράς με αίμα, ενώ διώκει και συλλαμβάνει μέλη του
Ελληνικού κοινοβουλίου, άνευ αποδείξεων και στοιχείων, αλλά βάσει
ψευδομαρτυριών που και αυτές ακόμη δεν μπορούν να συστήσουν
κατηγορητήριο.
Πετώντας πλέον κάθε προσωπείο ελευθερίας και δικαιοσύνης, η αστική
δημοκρατία, υπό τις επευφημίες της δοσίλογης αριστεράς, έδιωξε και
προφυλάκισε τους Συναγωνιστές και βουλευτές του Κινήματός μας, Γιώργο
Γερμενή, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και Στάθη Μπούκουρα λόγω των ιδεών και των
πιστεύω τους.
Αν διαβάσει κάποιος, που δεν διαθέτει την παραμικρή γνώση από
δικονομία, τις κατηγορίες και τις αιτίες που οδήγησαν στην προφυλάκιση
τους, θα φρίξει στην κυριολεξία διαπιστώνοντας, ότι δεν προκύπτει εις
βάρος τους κανένα καταδικαστικό και ενοχοποιητικό στοιχείο και όλο το
κατηγορητήριο των ανέντιμων λειτουργών της, ας το πούμε δικαιοσύνης,
αφορά τα πιστεύω και τις ιδέες τους.
Κατά τα άλλα όλα τα έμμισθα και δουλικά ΜΜΕ τα οποία προέβαιναν σε
πανηγυρισμούς για τις προφυλακίσεις δήλωναν εχθές με θριαμβευτικό ύφος,
ότι την Δευτέρα οι Συναγωνιστές μας θα οδηγηθούν με δρακόντεια μέτρα
ασφαλείας από την ΓΑΔΑ, στις φυλακές Κορυδαλλού. Ούτε ένας δημοσιογράφος
δεν επισήμανε και δεν παρατήρησε, ότι στις περιπτώσεις των
αποδεδειγμένα εγκληματιών Μαζιώτη, Ρούπα και Ξηρού, όχι μόνο δεν υπήρχαν
δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, αλλά το αστικό καθεστώς τους επέτρεπε να
κάνουν πάρτι σε διάφορες πτέρυγες των φυλακών και να μπαινοβγαίνουν και
με άδειες.
Τελικά για το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα ως εγκληματίες
χαρακτηρίζονται οι Εθνικιστές, αυτοί που βροντοφωνάζουν την αλήθεια και
καταγγέλλουν την διαφθορά, αυτοί που στέκονται στο πλευρό του
δοκιμαζόμενου Ελληνικού Λαού, όταν οι διάφοροι Τομπούλογλου, Λιάπηδες
και Παπαντωνίου θησαυρίζουν εις βάρος του, αυτοί που αγωνίζονται και
οραματίζονται μια νέα Ελεύθερη και Αναγεννημένη Ελλάδα.
Οι Ξηροί, οι Χλωροί και οι Μαζιώτηδες που πιέζουν αδίστακτα την
σκανδάλη, αποτελούν για τους διεφθαρμένους και καλά φρουρούμενους
πολιτικούς αμελητέο κίνδυνο. Όταν ο Λιάπης συνοδεύεται από τέσσερεις
αστυνομικούς, φανταστείτε από πόσους θα συνοδεύονται οι Σαμαράδες και οι
Βενιζέλοι.
Έτσι λοιπόν οι σκανδαλώδεις και προκλητικές «φυγαδεύσεις» τους, ίσως
εξυπηρετούν και διευκολύνουν κάποιους σκοπούς, όταν μάλιστα αυτοί οι
ίδιοι οι δολοφόνοι δηλώνουν ότι ξεκίνησε ο εμφύλιος εναντίον της Χρυσής
Αυγής.
Τελικά και για την αστική δημοκρατία και για την εγκληματική φράξια
της αριστεράς, ή οποία τυγχάνει απολύτου αποδοχής από το κοινοβουλευτικό
μέρος της, ένας είναι ο κοινός εχθρός. Η Χρυσή Αυγή.
Και φυσικά θα κάνουν τα πάντα ο καθένας από την πλευρά του, με
φυλακίσεις, διώξεις, απειλές, κρατική και παρακρατική τρομοκρατία για να
κάμψουν το σθένος και το φρόνημα μας, επιτυγχάνοντας τελικά το
ζητούμενο.
Στην καλύτερη περίπτωση την διάλυση και στην χειρότερη τον αποκλεισμό μας από την εκλογική διαδικασία.
Αλλά πλανώνται πλάνη οικτρά!
Άφοβοι, με σθένος και αυταπάρνηση, με υψηλό φρόνημα και ηθικά
ακμαιότατοι, συνεχίζουμε τον Αγώνα μας, χωρίς να μας αποθαρρύνουν οι
φυλακίσεις, οι διώξεις και οι απειλές. Ο Ελληνικός Λαός είναι μαζί μας. Ο
πολύπαθος αυτός Λαός που πλέον έχει συνειδητοποιήσει ποιοι είναι αυτοί
που τον οδήγησαν στην εξαθλίωση, ποιοι είναι αυτοί που συντηρούν αυτό το
καθεστώς, καθώς και ποιοι είναι αυτοί που του προσφέρουν το μέλλον και
την Ζωή.
Και αυτοί δεν είναι άλλοι από το Εθνικιστικό Κίνημα.
Νικόλαος Παπαδιονυσίου