του Νίκου Χρυσομάλλη,
υποψηφίου περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας με την «Ελληνική Αυγή»
Το 2008 ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ ΑΕ) προκήρυξε διαγωνισμό
για τη μελέτη, χρηματοδότηση, κατασκευή και τεχνική διαχείριση των 16
σχολικών μονάδων στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, συνολικής
επιφάνειας περίπου 41.000 τ.μ., μέσω ΣΔΙΤ. Τα σχολεία αυτά επρόκειτο να
καλύψουν τις ανάγκες στέγασης 5.300 μαθητών, ωστόσο η
κατασκευάστρια εταιρεία, που μειοδότησε στον διαγωνισμό του ΟΣΚ,
φαίνεται ότι υπαναχωρεί, προκειμένου να αναλάβει άλλα έργα ανά την
επικράτεια, που θα της αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος.
Η είδηση της ακύρωσης, στην ουσία, της κατασκευής 16 νέων σχολικών μονάδων στη Θεσσαλονίκη, μέσω ΣΔΙΤ, φαίνεται να χάνεται στην πιεστική καθημερινότητα. Σε αυτό βέβαια συντελούν και τα ακατανόητα σε πολλούς αρκτικόλεξα. Τι ακριβώς όμως είναι αυτό το ΣΔΙΤ και πόση σημασία έχει για το μέσο πολίτη;
ΣΔΙΤ σημαίνει Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, αλλά στην ουσία είναι η εκχώρηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) σε ιδιώτες μεγαλοεργολάβους. Όπως εύστοχα διατυπώνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας «…οι εξαγγελίες περί ένταξης έργων στις ΣΔΙΤ χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά, για να καλύψουν τη μη προώθηση έργων μέσω του ΠΔΕ. Εφόσον τα έργα των ΣΔΙΤ προχωρήσουν, είναι βέβαιο ότι στο μέλλον θα δράσουν ανταγωνιστικά προς τα έργα του ΠΔΕ, καθώς οι ετήσιες πληρωμές στους ιδιώτες επενδυτές θα βαρύνουν το ΠΔΕ και, επομένως, θα μειώνουν όλο και περισσότερο τη δυνατότητα κατασκευής νέων έργων μέσω αυτού». (Πόρισμα Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ όπως εγκρίθηκε με την υπ΄αριθ. απόφαση Α295/Σ21/25.08.09 της Διοικούσας Επιτροπής).
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον τα ΣΔΙΤ έχουν λειτουργήσει μόνο στον τομέα των έργων οδοποιίας και τις συνέπειες τις αντιλαμβανόμαστε όλοι με την ανεξέλεγκτη αύξηση των διοδίων. Κατά τη λογική της «σύμπραξης» ο εργολάβος παραμένει ιδιοκτήτης του «δημόσιου» έργου, αν και ένα μέρος των χρημάτων καταβάλλεται απ’ το κράτος, και το εκμεταλλεύεται μέχρι την αποπληρωμή του, που μπορεί να υπερβαίνει και τα 25 έτη. Με πιο απλά λόγια το εθνικό οδικό δίκτυο, τα σχολεία, οι ΧΥΤΑ, τα δίκτυα ύδρευσης - αποχέτευσης ή οποιοδήποτε άλλο δημόσιο έργο για την εξυπηρέτηση του πολίτη, περνάει στην ιδιοκτησία ενός μεγαλοεργολάβου. Ο ιδιοκτήτης έχει πλήρη δικαιώματα εκμετάλλευσης με ελάχιστους περιορισμούς. Το παράξενο είναι ότι η χρηματοδότηση του αναδόχου – κατασκευαστή γίνεται μέσα απ’ το τραπεζικό σύστημα, του οποίου την ανακεφαλαιοποίηση έχει πληρώσει με αίμα ο ελληνικός λαός.
Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο πρόγραμμα για την κατασκευή 16 νέων σχολικών μονάδων, ανάδοχος εταιρεία ήταν η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η οποία υπαναχώρησε, αν και εξασφαλίστηκε η τραπεζική χρηματοδότηση, με το αιτιολογικό ότι ανέλαβε έργα περισσότερο αποδοτικά! Ξεπερνώντας λοιπόν τη αποικιοκρατική λογική της εκχώρησης ιδιοκτησίας δημοσίων έργων σε μεγαλοεργολάβους, εύλογα αναρωτιέται κανείς ποιος αποφάσισε τη «σύμπραξη» με έναν κατασκευαστή συνηθισμένο σε «υπαναχωρήσεις». Πως ανέλαβε άλλα έργα, περισσότερο «αποδοτικά»; Οι πολιτικές ευθύνες είναι δεδομένες αλλά μάλλον θα πρέπει να διερευνηθούν και τυχόν ποινικές. Ας μας εξηγήσει επιτέλους κάποιος πως είναι δυνατόν να χρηματοδοτείται απ’ το τραπεζικό σύστημα ένας ιδιώτης για την εκτέλεση ενός δημοσίου έργου και δεν μπορεί να κάνει το ίδιο ένας οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης; Ποια ήταν η αναγκαιότητα της μετατροπής του ΟΣΚ σε οργανισμό «μελέτης και εποπτείας» και της εκχώρησης του κατασκευαστικού μέρους σε ιδιώτες;
Ο Λαϊκός Σύνδεσμος είναι κάθετα αντίθετος στην ιδιωτικοποίηση δημοσίων αγαθών και θεωρεί αυτονόητη υποχρέωση του κράτους την παροχή δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης σε όλους τους Έλληνες. Η Ελληνική Αυγή για την Κεντρική Μακεδονία θεωρεί πρώτη προτεραιότητα τη δημόσια εκπαίδευση και δεσμεύεται να καταβάλει κάθε προσπάθεια για την παροχή της ποιοτικής εκπαίδευσης που αξίζουν τα ελληνόπουλα.
Η είδηση της ακύρωσης, στην ουσία, της κατασκευής 16 νέων σχολικών μονάδων στη Θεσσαλονίκη, μέσω ΣΔΙΤ, φαίνεται να χάνεται στην πιεστική καθημερινότητα. Σε αυτό βέβαια συντελούν και τα ακατανόητα σε πολλούς αρκτικόλεξα. Τι ακριβώς όμως είναι αυτό το ΣΔΙΤ και πόση σημασία έχει για το μέσο πολίτη;
ΣΔΙΤ σημαίνει Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, αλλά στην ουσία είναι η εκχώρηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) σε ιδιώτες μεγαλοεργολάβους. Όπως εύστοχα διατυπώνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας «…οι εξαγγελίες περί ένταξης έργων στις ΣΔΙΤ χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά, για να καλύψουν τη μη προώθηση έργων μέσω του ΠΔΕ. Εφόσον τα έργα των ΣΔΙΤ προχωρήσουν, είναι βέβαιο ότι στο μέλλον θα δράσουν ανταγωνιστικά προς τα έργα του ΠΔΕ, καθώς οι ετήσιες πληρωμές στους ιδιώτες επενδυτές θα βαρύνουν το ΠΔΕ και, επομένως, θα μειώνουν όλο και περισσότερο τη δυνατότητα κατασκευής νέων έργων μέσω αυτού». (Πόρισμα Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ όπως εγκρίθηκε με την υπ΄αριθ. απόφαση Α295/Σ21/25.08.09 της Διοικούσας Επιτροπής).
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον τα ΣΔΙΤ έχουν λειτουργήσει μόνο στον τομέα των έργων οδοποιίας και τις συνέπειες τις αντιλαμβανόμαστε όλοι με την ανεξέλεγκτη αύξηση των διοδίων. Κατά τη λογική της «σύμπραξης» ο εργολάβος παραμένει ιδιοκτήτης του «δημόσιου» έργου, αν και ένα μέρος των χρημάτων καταβάλλεται απ’ το κράτος, και το εκμεταλλεύεται μέχρι την αποπληρωμή του, που μπορεί να υπερβαίνει και τα 25 έτη. Με πιο απλά λόγια το εθνικό οδικό δίκτυο, τα σχολεία, οι ΧΥΤΑ, τα δίκτυα ύδρευσης - αποχέτευσης ή οποιοδήποτε άλλο δημόσιο έργο για την εξυπηρέτηση του πολίτη, περνάει στην ιδιοκτησία ενός μεγαλοεργολάβου. Ο ιδιοκτήτης έχει πλήρη δικαιώματα εκμετάλλευσης με ελάχιστους περιορισμούς. Το παράξενο είναι ότι η χρηματοδότηση του αναδόχου – κατασκευαστή γίνεται μέσα απ’ το τραπεζικό σύστημα, του οποίου την ανακεφαλαιοποίηση έχει πληρώσει με αίμα ο ελληνικός λαός.
Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο πρόγραμμα για την κατασκευή 16 νέων σχολικών μονάδων, ανάδοχος εταιρεία ήταν η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η οποία υπαναχώρησε, αν και εξασφαλίστηκε η τραπεζική χρηματοδότηση, με το αιτιολογικό ότι ανέλαβε έργα περισσότερο αποδοτικά! Ξεπερνώντας λοιπόν τη αποικιοκρατική λογική της εκχώρησης ιδιοκτησίας δημοσίων έργων σε μεγαλοεργολάβους, εύλογα αναρωτιέται κανείς ποιος αποφάσισε τη «σύμπραξη» με έναν κατασκευαστή συνηθισμένο σε «υπαναχωρήσεις». Πως ανέλαβε άλλα έργα, περισσότερο «αποδοτικά»; Οι πολιτικές ευθύνες είναι δεδομένες αλλά μάλλον θα πρέπει να διερευνηθούν και τυχόν ποινικές. Ας μας εξηγήσει επιτέλους κάποιος πως είναι δυνατόν να χρηματοδοτείται απ’ το τραπεζικό σύστημα ένας ιδιώτης για την εκτέλεση ενός δημοσίου έργου και δεν μπορεί να κάνει το ίδιο ένας οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης; Ποια ήταν η αναγκαιότητα της μετατροπής του ΟΣΚ σε οργανισμό «μελέτης και εποπτείας» και της εκχώρησης του κατασκευαστικού μέρους σε ιδιώτες;
Ο Λαϊκός Σύνδεσμος είναι κάθετα αντίθετος στην ιδιωτικοποίηση δημοσίων αγαθών και θεωρεί αυτονόητη υποχρέωση του κράτους την παροχή δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης σε όλους τους Έλληνες. Η Ελληνική Αυγή για την Κεντρική Μακεδονία θεωρεί πρώτη προτεραιότητα τη δημόσια εκπαίδευση και δεσμεύεται να καταβάλει κάθε προσπάθεια για την παροχή της ποιοτικής εκπαίδευσης που αξίζουν τα ελληνόπουλα.
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ