Ο Νίκος Δήμου, ο Πέτρος Τατσόπουλος, Φωτεινή Πιπιλή κ.α. με τις δηλώσεις τους περί του Αγίου Φωτός, αποδεικνύουν την περιορισμένη σκέψη τους.
Θα επικεντρωθώ στον κύριο Δήμου του οποίου τα έργα τα διάβασα στα
γυμνασιακά μου χρόνια. Ο κ. Δήμου σπούδασε φιλοσοφία στην εσπερία, στην
Δ. Γερμανία και αυτό ακριβώς είναι. Είναι ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος, ο
άνθρωπος του διαφωτισμού και της αιτιοκρατίας. Ο άνθρωπος της λογικής.
Τα πρόσωπα αυτά τα καθορίζει η πειθαρχία, η μέθοδος, η λογική, Το λάθος όμως όλων αυτών είναι ότι ταυτίζουν την λογική με την αλήθεια.
Ακολουθώντας αυστηρά τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, αληθινό είναι μόνον ό,τι
μπορεί να συλληφθεί και κατανοηθεί από την λογική τους. Αυτό όμως
περιορίζει την σκέψη τους. Περιορίζει και την αλήθεια που
αντιλαμβάνονται. Στην σκέψη τους και την ζωή τους έχουν όρια, την
λογική. Η αποθέωση της λογικής φαίνεται ακόμη και στην δυτική – καθολική
θεολογία. Εκεί όπου το δόγμα προσπάθησε να γίνει εξίσωση όπως
χαρακτηριστικά ανέφερε ο αείμνηστος καθηγητής δογματικής Νικόλαος
Ματσούκας.
Αντίθετα ο άνθρωπος της ελληνικής φιλοσοφίας και της ορθοδοξίας δέχεται την λογική, την πειθαρχία και την μέθοδο.
Δεν την ταυτίζει όμως με την αλήθεια. Η λογική είναι ένα εργαλείο του
ανθρώπινου νου για την κατανόηση του κόσμου. Εργαλείο όμως είναι και το
συναίσθημα. Στα μάτια των νεοδιαφωτιστών η ανάσταση του Χριστού
ακούγεται το ίδιο βλακώδες όπως ακούστηκε στους Αθηναίους που δίδαξε ο
απόστολος Παύλος, διότι περιορίζονται από την λογική τους.
Αντίθετα οι ορθόδοξοι χριστιανοί αν και δεχόμαστε την λογική,
ξεφεύγουμε από τα όριά της. Όριά της τα οποία αποτελούν κάγκελα στην
ανθρώπινη σκέψη. Το κλειδί για να ελευθερωθεί κάποιος από την φυλακή της λογικής είναι η πίστη.
Η πίστη δεν είναι ενάντια στην λογική, είναι η υπέρβαση της λογικής η
ελευθέρωση του νου από την αιτιοκρατία και τον ντετερμινισμό. Με την
πίστη ο άνθρωπος γίνεται ελεύθερος να απολαύσει την πλήρη αλήθεια.
Στην περίπτωση του Θεού πώς είναι δυνατό να συλλάβει το νόημά του
περιοριζόμενος από τις πεπερασμένες και ανθρώπινες διαστάσεις της
ανθρώπινης λογικής; Αν και υπάρχουν λογικά επιχειρήματα για την ύπαρξη
του Θεού (το ακίνητο κινούν του Αριστοτέλη, η παγκόσμια δικαιοσύνη του
Κάντ), ωστόσο μόνον με την πίστη μπορούμε να πλησιάσουμε το θείο. Τούτο
δεν σημαίνει ότι το θείο είναι παράλογο. Είναι λογικό αλλά μερικές φορές
υπέρλογο. Ο κύριος Δήμου, δεν εξέφρασε (κατά την γνώμη μου) τις γνωστές
απόψεις για το άγιο φως από εχθρότητα προς την ορθοδοξία αλλά από
ανικανότητα σκέψης καθώς η σκέψη του περιορίζεται στην λογική. Το
Άγιο Φως είναι αληθινό, αλλά είναι αλήθεια που ξεπερνάει τα όρια της
λογικής και για τον λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητή από
ανθρώπους της λογικής όπως ο κύριος Δήμου.
Εδώ δεν θα αντισταθώ στο πειρασμό να σχολιάσω και την επιτυχία του
Κινήματός μας και την αδυναμία του συστήματος να το κατανοήσει. Το
κατεστημένο δρα με βάση την λογική, η οποία μπορεί να είναι χρήσιμη
αλλά δεν ταυτίζεται με την αλήθεια. Αντίθετα το Κίνημά μας αν και δεν
είναι παράλογο, στηρίζεται σε δύο πόδια και στην λογική και στην πίστη.
Για τον λόγο αυτό έχει πλήρη κατανόηση της αλήθειας και
των πολιτικοκοινωνικών δεδομένων και για αυτό θα νικήσει.
Απόστολος Τζαρός (Δικηγόρος – Θεολόγος)