Άρθρο - παρέμβαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, Χρήστου Παππά στην εθνική εφημερίδα "Εμπρός"
Παρακολουθώ μέσα από τα κελιά της φυλακής, όντας πολιτικός
κρατούμενος, όλους αυτούς τους μηχανισμούς προπαγάνδας και
παραπληροφόρησης που με ανηλεή τρόπο επιτίθενται στο κίνημα των Ελλήνων
Εθνικιστών, επιτίθενται στη λογική και την αλήθεια. Θέλω με το άρθρο
αυτό να απευθυνθώ σε όλους όσους σκύβουν το κεφάλι και αφήνουν τα ψεύδη
αυτής της προπαγάνδας ανεπεξέργαστα λογικής διαδικασίας, να τους
δημιουργήσουν σκιές και αμφιβολίες για τις πραγματικές θέσεις
του κινήματός μας, όσον αφορά θεμελιώδη θέματα της κοινωνικής και
εθνικής ζωής.
Η στρατιά των Πινόκιο της Ενημέρωσης διαδίδουν ψέματα δεξιά
και αριστερά με στόχο να πλήξουν το κίνημά μας αλλά κυρίως με στόχο να
πλήξουν το φρόνημα των υποστηρικτών του. Καταντούν πλέον
γελοίες οι εβδομαδιαίες «χρυσαυγειάδες» και προκαλούν γέλια στους
νοήμονες αλλά και θλίψη για τον ξεπεσμό και τα μέσα που χρησιμοποιούν
οι πολιτικοί μας αντίπαλοι.
Θεωρώ καθήκον και χρέος να τοποθετηθώ, για να τελειώνουμε με όλα αυτά
τα παπαγαλάκια που με θράσος επαναλαμβάνουν μονότονα και επίμονα, ξανά
και ξανά, ψεύδη και χοντροκομμένη προπαγάνδα. Θα αναφερθώ στους
τρεις πυλώνες της δημόσιας ζωής και θα εκθέσω με σαφήνεια και απλότητα
τις σκέψεις μου που είμαι βέβαιος πως ταυτίζονται και απηχούν
τις σκέψεις κάθε Χρυσαυγίτη, κάθε Ελληνα Εθνικιστή.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΣΤΡΑΤΟΣ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αποτελούν τους πυλώνες της κρατικής και εθνικής μας υπόστασης. Δεν
είναι οι μοναδικοί, μα είναι θεμελιώδεις. Κατ’ αρχήν πρέπει να
διευκρινίσω προς κάθε κακόβουλο και κακοήθη διαστρεβλωτή των θέσεών μας
ότι το κίνημά μας σε καμμία των περιπτώσεων εκφράζει
διαλυτικές εθνομηδενιστικές αντιλήψεις καθώς το «προνόμιο»
αυτό διακρίνει τους χώρους της αριστεράς. Αλλά όχι μόνο. Να θυμίσω ότι το γνωστό βιβλίο της κας Ρεπούση ενεκρίθη με Υπουργό Παιδείας τη Νεοδημοκράτισσα κα Γιαννάκου.
Ψοφοδεξιοί φιλελεύθεροι μαζί με ιδεοληπτικούς Σταλινολάτρεις
αριστερούς κάθε αποχρώσεως, εδώ και δεκαετίες πλήττουν και υπονομεύουν
συστηματικά τους τρεις θεσμούς που προανέφερα. Με την αντεθνική
τους αυτή πρακτική ροκανίζουν τα θεμέλια του νεοελληνικού κράτους
καταπατώντας όχι μόνο το Σύνταγμα των Ελλήνων αλλά, κυρίως,
με δημοκρατικό πάντα τρόπο καταργούν τη θέληση και τη συνείδηση γενεών
Ελλήνων, αφού επί σειρά ετών, ακόμα και μέσω δημοσκοπήσεων, οι θεσμοί
αυτοί έρχονται πρώτοι στην προτίμηση και εμπιστοσύνη των Ελλήνων.
Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, την ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Το ότι
υπάρχουν ελάχιστοι ιερείς και πολύ περισσότερο αρχιερείς που δεν τιμούν
τα ράσα τους και την ιερή αποστολή τους ή το ότι υπάρχουν ορισμένοι
ανήθικοι και ανώμαλοι στους κόλπους της, ευτυχώς πολύ λιγότεροι σε
σύγκριση με εκκλησίες διαφόρων του Ορθοδόξου δόγματος, αυτό δεν σημαίνει
πως η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία μας δεν ήταν (και είναι) το αποκούμπι και η
παρηγοριά για κάθε Έλληνα.
Η Εκκλησία μας και η παράδοσή της αποτελεί μία μεγάλη σταθερά στην οποία μπορεί να ελπίζει το Έθνος μας και ο Λαός μας.
Η Εκκλησία μας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα σκληρά χρόνια της επιβίωσης,
την εποχή της δουλείας υπό τον Τουρκικό ζυγό αλλά και στην
Εθνεγερσία. Η Χρυσή Αυγή όπως και το κοινοβουλευτικό της έργο έχει
δείξει, στέκεται στο πλευρό της Εκκλησίας και των προβλημάτων της. Πάγια
θέση, ευχή και προοπτική για το κίνημά μας, αποτελεί να ξαναδώσουμε
την αίγλη και να επανακαθορίσουμε το ρόλο της Εκκλησίας που πλήττεται
βάναυσα από τις πολιτικές του Μνημονίου και την Παγκοσμιοποίηση. Γι΄αυτό και άμεσα από πλευράς Εκκλησίας χρειάζονται μορφές ηγετικές όπως αυτή του Μακαριστού Χριστόδουλου
και όχι κοσμοπολίτες αρχιερείς. Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς η
Εκκλησία θα πρέπει και πάλι να γίνει, τιμώντας την Ιστορία της και την
αποστολή της, Εκκλησία με Παπαφλέσσες, Γρηγορίους Ε’, Ησαϊες Σαλώνων. Το
Έθνος χρειάζεται τους Πατροκοσμάδες και όχι επιχειρηματίες.
Σε ό,τι αφορά τον ΣΤΡΑΤΟ. Αυτός ο θεσμός που η
ιστορία του χάνεται στα βάθη του χρόνου, επλήγη ανεπανόρθωτα τις
τελευταίες δεκαετίες. Το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων επλήγη από τις
πολιτικές της Μεταπολίτευσης. Αποτελεί περισσό θράσος των άκαπνων και
φυγόστρατων πολιτικάντηδων της Μεταπολίτευσης να εκφράζονται εντελώς
υποκριτικά για το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων μετά από τις παρελάσεις,
όποτε αυτές γίνονται. Παρ’ όλα αυτά όπως σε όλους τους κλάδους έτσι και
στις Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχουν δυστυχώς ένστολοι που δεν τιμούν την
στολή τους και τον όρκο τους. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν καταντήσει «yes
men» των πολιτικών τους προϊσταμένων και δεν εναντιώνονται σε
οποιαδήποτε απόφαση θίγει την εθνική άμυνα και το κύρος των Ενόπλων
Δυνάμεων. Με θλίψη θυμόμαστε τον Ναύαρχο που ταπείνωσε τις Ένοπλες
Δυνάμεις μας όταν ανέχθηκε σε επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία η τουρκική
μπάντα να «παιανίζει»… συρτάκι. Η τον Ναύαρχο που αποδέχθηκε
ότι «την Σημαία την πήρε ο αέρας» και δεν χαστούκισε ως όφειλε τον
υπουργό που εκστόμισε αυτή την ύβρι για το εθνικό μας σύμβολο.
Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Με απλά λόγια και ιδιαίτερα μετά την λαίλαπα της Μεταπολίτευσης ο
απλός κόσμος πιστεύει πως όσο αυξάνουν τα γαλόνια τόσο λυγίζει η μέση.
Προσωπικά δεν θέλω να υιοθετήσω αυτή την ισοπεδωτική άποψη και συνεχίζω
να έχω και εμπιστοσύνη και αγάπη και ελπίδα στο σύνολο των γενναίων μας
του Ελληνικού Στρατού. Οι θλιβερές εξαιρέσεις δεν μπορούν να κρίνουν το
σύνολο των τίμιων Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και
στρατεύσιμων. Αυτή η εμπιστοσύνη όμως δεν σημαίνει ότι θα
πρέπει να αφήσουμε ως έχουν τα λιμνάζοντα ύδατα στις Ενοπλες Δυνάμεις.
Χρειάζονται άμεσα αλλαγές ως προς την οργάνωση, δομή και εκπαίδευση του
Στρατού μας όπως και κάθε οικονομική αρωγή που θα συντελέσει στην
ανύψωση του καταρρακωμένου δυστυχώς ηθικού που επέφεραν οι πολιτικές του
Μνημονίου και η Μεταπολίτευση εν γένει.
Σε ό,τι αφορά την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Ο βασικός
θεσμός για κάθε ευνομούμενο κράτος. Η ανεξαρτησία της και η δίκαιη
απονομή της διαχωρίζει τον Πολιτισμό από την βαρβαρότητα. Το Δίκαιο
είναι ιδανικό και ανθρώπινη κατάκτηση. Για την
Δικαιοσύνη, μεταξύ άλλων, αγωνίστηκαν και οι φουστανελάδες πρόγονοί μας
το 1821. Η άποψη αυτή του ιδεατού αμαυρώνεται ή και ακυρώνεται από την
πραγματικότητα. Η αντικειμενική πραγματικότητα δείχνει πως, λίγοι, όπως
πρέπει και όπως θέλουμε να πιστεύουμε, δεν τηρούν τον όρκο τους, δεν
τηρούν τον Νόμο με ακρίβεια και ανθρωπισμό και δεν απονέμουν δικαιοσύνης
στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
Αυτοί οι λίγοι εξυπηρετούν χωρίς καμία ντροπή είτε προσωπικά και οικονομικά, είτε πολιτικά συμφέροντα. Αυτοί οι λίγοι δεν είναι λειτουργοί ανεπαρκείς, είναι επίορκοι. Αυτοί
οι δικαστές αποτελούν επικίνδυνη εκτροπή. Για την κοινωνία αποτελούν
μια δυσπλασία, ένα καρκινικό μόρφωμα, έναν κακοήθη όγκο στο Σώμα της
Δικαιοσύνης. Αυτή η πραγματικότητα, ακόμη ένα σημείο των
καιρών, επιβεβαιώνεται και από τα σκάνδαλα του
«παραδικαστικού κυκλώματος» που έρχονται στην επιφάνεια
τα τελευταία χρόνια και μέχρι πριν λίγες μέρες. Η Θεία Πρόνοια μερίμνησε
να γίνουμε οι ίδιοι μάρτυρες της ύπαρξης ενός νέου, κυριολεκτικά
παραδικαστικού κυκλώματος, όπως απεδείχθη στην εξομολόγηση Μπαλτάκου στο
γνωστό βίντεο. Πέρα από την μεθόδευση της σκευωρίας των διώξεων κατά
της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή η οποία
απεκαλύφθη και από επίσημα κυβερνητικά χείλη, απεκαλύφθη και κάτι άλλο:
Πως η Δικαιοσύνη συνθλίβεται, πνίγεται κυριολεκτικά από τα χέρια ενός δολοπλόκου, κυνικού και συνάμα ανάξιου πρώην συνδικαλιστή της.
Αυτός μαζί με τους λίγους επίορκους δημιούργησαν την δυσπλασία στην
Δικαιοσύνη, η οποία εάν δεν θεραπευθεί με παραδειγματική πάταξη,
θα οδηγήσει την Δικαιοσύνη στην απόλυτη κατάρρευση και την απαξίωσή της
στα μάτια του Ελληνικού Λαού. Ο Λαός δεν θα έχει σε τι να ακουμπήσει και
να ελπίσει αν η Δικαιοσύνη λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης και
εκτελεστικό όργανο ενός εφιαλτικού και τυραννικού καθεστώτος όπου
«ο ένοχος θα ελπίζει και ο αθώος θα φοβάται». Αποτελεί ιερό χρέος της
πλειοψηφίας, δηλαδή των αδέκαστων και τίμιων λειτουργών της Δικαιοσύνης,
να ορθώσει το ανάστημα και να πάρει πρωτοβουλίες. Να στηλιτεύσει και να
απομονώσει ηθικά και συναδελφικά τους επίορκους. Επιτέλους οι τίμιοι ας μιλήσουν!
Ο Λαός μας δεν αξίζει τέτοιου είδους Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη a la
carte. Αποτελεί έγκλημα κατά της Πατρίδας και του Λαού, ανατροπή της
Τάξεως και του Συντάγματος. Οι πολιτικές διώξεις με ωμή πολιτική
παρέμβαση και εντολή. Την ίδια ώρα που κάποιοι από αυτούς τους υποκριτές
και αθεόφοβους κρατούν κλεισμένους τους φακέλους με δικογραφίες για τα
κλεμμένα των κομμάτων ή τις λίστες των κλεφτών και φοροφυγάδων ή όπως
πριν λίγες μέρες αποκαλύφθηκε από το περιοδικό Hot Doc αυτοί να δείχνουν
επιλεκτική προστασία στους πολιτικούς τους φίλους για κακουργήματα της
εξουσίας τους και για σκανδαλώδεις χρηματισμούς όπως στην υπόθεση Μιχελάκη.
Η Δικαιοσύνη αποτελεί ελπίδα του δοκιμαζόμενου Έλληνα. Είναι αυτή που
έβγαλε Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες. Ήρθε η στιγμή να βγάλει το
τυφλοπάνι, να αφήσει τις υποκρισίες και να δει την πραγματικότητα
κατάματα. Ήρθε η στιγμή να κωφεύσει στις εντολές των σκοτεινών
κέντρων επιχειρήσεων της Εκτελεστικής εξουσίας και να ακούσει τη φωνή
της συνείδησης, την φωνή του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ