Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Βράζει ο νομικός κόσμος για την κατάλυση του Πολιτεύματος από τους Ντογιάκο, Κλάπα και Δημητροπούλου

Βράζει ο νομικός κόσμος για την κατάλυση του Πολιτεύματος από τους Ντογιάκο, Κλάπα και Δημητροπούλου
Ισχυρούς κλυδωνισμούς προκαλούν οι προκλητικές και αντισυνταγματικές αποφάσεις των επίορκων δικαστικών που έχουν αναλάβει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής.

Η παράνομη προφυλάκιση του Νίκου Κούζηλου και ο κατ' οίκον περιορισμός του βουλευτή Δημήτρη Κουκούτση έδωσαν τα πρώτα δείγματα γραφής της μετεκλογικής κατεύθυνσης των δικαστικών αποφάσεων, για να ακολουθήσει ο αδιανόητος όρος της «απαγόρευσης συμμετοχής σε πολιτικές εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής», για τον βουλευτή Μιχάλη Αρβανίτη, ο οποίος και υπήρξε η ταφόπλακα της «ανεξαρτησίας» των συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών.

Για ευνόητους λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας, τα κόμματα, οι βουλευτές και τα στελέχη τους σιώπησαν μπρος στην πρωτοφανή αυτή καταπάτηση του Συντάγματος. Τα «αντικειμενικά» μέσα μαζικής εξαπάτησης το ίδιο. Δεν θα μπορούσαν όμως να σφυρίζουν αδιάφορα νομικοί, οι οποίοι και στηλιτεύουν τις αποφάσεις εισαγγελέα και ανακριτριών, οι οποίες και δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο αμφιβολίας για την αμιγώς πολιτική στόχευση των διώξεων.


Τα ανωτέρω επισημαίνουν δημοσίως έγκριτοι νομικοί κύκλοι, όπως ο ποινικολόγος και γραμματέας της ένωσης Ποινικολόγων, Βασίλης Χειρδάρης και οι δικηγόροι Αντώνης Βγόντζας και Ηλίας Μπίσιας, οι οποίοι σε συνέντευξή τους σε κυριακάτική εφημερίδα αναφέρθηκαν στο θέμα των δικαστικών αποφάσεων για τους Χρυσαυγίτες βουλευτές.

Ο κύριος Χειρδάρης εξέφρασε την «κατάπληξή του από τον πρωτοφανή περιοριστικό όρο του βουλευτή Αρβανίτη της Χρυσής Αυγής». Ο ειδικός γραμματέας της ένωσης Ποινικολόγων τόνισε την κατηγορηματική του αντίθεση στην δικαστική απόφαση: «η απαγόρευση της συμμετοχής του σε ομιλίες και εκδηλώσεις του κόμματός του, το οποίο είναι σε νόμιμη λειτουργία και έχει πάρει λαϊκή επιβεβαίωση στις πρόσφατες εκλογές, είναι απολύτως προβληματική, αφού συνδέεται αποκλειστικά και μόνον με ένα νομίμως λειτουργούν κόμμα και όχι με περιορισμό παράνομης δραστηριότητας ή κίνησης του κατηγορουμένου».

Σύμφωνα με τον κύριο Χειρδάρη, ο όρος που επιβλήθηκε είναι αντισυνταγματικός και αντίθετος προς την ποινική δικονομία διότι:
α) δεν διασφαλίζει την αποτροπή τέλεσης νέων εγκλημάτων, καθώς δεν του απαγορεύει να έρχεται σε επαφή με άλλα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης που κατηγορείται ότι συμμετέχει, αλλά του απαγορεύει μόνο τη συμμετοχή σε νόμιμες εκδηλώσεις νομίμου κόμματος
β) περιορίζει τον ρόλο του κατηγορουμένου ως βουλευτή (ιδιότητα που δεν έχει ανασταλεί ή αφαιρεθεί)
γ) ακυρώνει την ελευθερία της έκφρασης και τη συμμετοχή του στην πολιτική ζωή του τόπου, ανεξαρτήτως οποιασδήποτε βάσιμης πολιτικής διαφωνίας μπορεί καθένας να έχει μαζί του ή με το κόμμα του
Ο κύριος Χειρδάρης απευθύνει ένα κρίσιμο ερώτημα: πώς μπορείς να απαγορεύεις τη δημόσια ομιλία στο κόμμα του ή τη νόμιμη δραστηριότητα, όπως η συμμετοχή σε εκδηλώσεις, σε βουλευτή, που αυτό ακριβώς είναι η νόμιμη υποχρέωσή του; Και διερωτάται, σε τι ωφελείται η Δικαιοσύνη από άστοχους περιοριστικούς όρους που δεν έχουν καμία χρησιμότητα;

Πιο επιεικής στους χαρακτηρισμούς του είναι ο δικηγόρος Βγόντζας, ο οποίος εντούτοις επισημαίνει την πρωτοτυπία της απόφασης, η οποία μπορεί να ερμηνευθεί αντιφατικά. Η απόφαση των ανακριτικών αρχών είναι δεκτική πολλαπλών αναγνώσεων, αναφέρει, το δε βαθύτερο νόημά της είναι «όλη η ευθύνη επάνω σου, κατηγορούμενε»!

Ο Ηλίας Μπίσιας τέλος, μιλά για ένα απολύτως πρωτόγνωρο φαινόμενο για τα ελληνικά δικαστικά χρονικά, το οποίο δοκιμάζει την κοινοβουλευτική τάξη. Επισημαίνει πως δεν υπάρχει στην Ελλάδα Συνταγματικό Δικαστήριο, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία, όπου υπάρχει η δυνατότητα διάλυσης κοινοβουλευτικού κόμματος. Κατά την άποψη του συγκεκριμένου δικηγόρου, η ελληνική Ποινική Δικαιοσύνη καλείται στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής να διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο, υποκαθιστώντας τρόπο τινά την έλλειψη Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Τα αποτελέσματα βεβαίως αυτής της απόπειρας, τα διαπιστώνει σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός, με τον Αρχηγό της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας και βουλευτές αυτής, να είναι προφυλακισμένοι δίχως το παραμικρό ενοχοποιητικό στοιχείο.
Ταυτόχρονα, οι ανακριτικές αρχές φροντίζουν δια της επιβολής αντισυνταγματικών περιοριστικών όρων, να αποδεικνύουν ότι στόχος τους δεν είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά η συνέχιση της πολιτικής δίωξης της Χρυσής Αυγής, προκειμένου να περιοριστεί η επιρροή της στον Ελληνικό Λαό.


Διαβάστε περισσότερα: