Είναι προσφιλής στους Εθνικιστές η φράση «η φρουρά πίπτει,
δεν παραδίδεται». Αποτελεί όμως χρέος της φρουράς προτού πέσει, να
αγωνιστεί.
Σε αυτό το πνεύμα θα επιχειρήσω μια «εκτίμηση καταστάσεως» για τον προσανατολισμό και την αποστολή του Κινήματος. Η
Χρυσή Αυγή υφίσταται μια πολιτική δίωξη πρωτοφανή, παράνομη, παράλογη
και υπαγορευμένη από ξένα παράκεντρα και ντόπιους πλουτοκράτες.
Έχοντας σαλπίσει προσκλητήριο σε μια ενωτική εθνική προσπάθεια, και
με άξονα το «πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς» προκάλεσε συμφέροντα
και παγιωμένες πρακτικές γιατί επέτυχε να συστρατευθούν μαζί της
χιλιάδες Έλληνες όλων των κοινωνικών προελεύσεων στο όραμα για μια νέα,
δίκαιη και ισχυρή Ελλάδα. Άλλοι τόσοι και περισσότεροι Έλληνες
παραμένουν όμως εγκλωβισμένοι στο καταρρέον πολιτικό σκηνικό
περιμένοντας το ξεκαθάρισμα του τοπίου, για να επιλέξουν πολιτικό σπίτι.
Δεξιά Α.Ε.
Κυρίαρχη ως τρόπος του ζην, η Δεξιά φυλλοροεί. Η πρόσφατη προφυλάκιση του Ηλία Κασιδιάρη
συνδέεται άμεσα με το 16% που πέτυχε η Ελληνική Αυγή στις εκλογές για
τον Δήμο της Αθήνας, αφήνοντας στη σκόνη του τους «δεξιούς» υποψήφιους
και εκλέγοντας πρώτη σε σταυρούς συνολικά, την κόρη του προφυλακισμένου
Αρχηγού, Ουρανία Μιχαλολιάκου.
Εξαπατώντας τον εαυτό της με τους μύθους της ευρωπαϊκής
κεντροδεξιάς και τα ανοίγματα στον μεσαίο χώρο, η Δεξιά έχει χάσει την
ψυχή της. Είναι ένας διαχειριστής, ένας λογιστής της πολιτικής
ζωής, και μάλιστα κακός. Η «λαϊκή δεξιά», ψηφοθηρική παγίδα της Δεξιάς
Α.Ε. είναι το φυσικό έδαφος ανάπτυξης των Εθνικιστών. Αρκεί το κίνημα να
δείξει ότι διαθέτει την ικανότητα να απορροφήσει αυτήν την μερίδα του
λαού που δεν έχει λόγο να επιλέξει τους απατεώνες, όταν μπορεί να
μιλήσει με την αυθεντική φωνή του Πατριωτισμού στην Χρυσή Αυγή.
Η Αριστερά του συστήματος και του χαβιαριού
Η Αριστερά, παρά τις περί των δύο άκρων θεωρίες, νομίζει ότι έχει
εξαγοράσει το ακαταδίωκτο δια της τρομοκρατίας των όπλων που όχι τυχαία
γεύθηκαν πρώτοι οι δικαστικοί λειτουργοί. Πολιτικά περίκλειστη στις
ιδεολογικές αγκυλώσεις της, η Αριστερά έχει απολέσει τον κινηματικό της
χαρακτήρα, και στρέφεται προς το Κέντρο προκειμένου να μοιραστεί το
δείπνο της εξουσίας.
Οι γάλλοι έχουν μια ωραία έκφραση γι’ αυτήν την Αριστερά, την αποκαλούν «gauche caviar», δηλαδή «Αριστερά του χαβιαριού».
Ο πραγματικός ρόλος της Αριστεράς φάνηκε ξεκάθαρα με τον τορπιλισμό της
πρότασης για δημοψήφισμα στο θέμα της πώλησης της ΔΕΗ: προφασιζόμενη την μη συμπαράταξη με την Χρυσή Αυγή, προστάτεψε την μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Με αυτήν την αυτιστική αδιαλλαξία, η Αριστερά που δεν θα αφομοιωθεί
στην επόμενη συγκυβέρνηση, είναι καταδικασμένη να παραμένει στις παρυφές
της κοινωνίας, διχαστική, αρνητική, αντίθεση-ποτέ θέση.
Στο χέρι των εθνικών αγωνιστών της Χρυσής Αυγής είναι να
δείξουν σε όσους νομίζουν ότι έχουν να περιμένουν λύσεις από την
Αριστερά, ότι η μοναδική πολιτική δύναμη που ενδιαφέρεται πραγματικά για
τον ελληνικό λαό είναι η Χρυσή Αυγή.
Αυτή η διείσδυση της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε άλλωστε την αφορμή για
την χωροθέτηση του εγκλήματος εναντίον της, εκεί όπου το εθνικιστικό
κίνημα έσπασε την κυριαρχία της Αριστεράς, στην ναυπηγοεπισκευαστική
ζώνη, στο Πέραμα, τη Νίκαια, την Αμφιάλη.
Η Χρυσή Αυγή ριζώνει
Είναι πανθομολογούμενο από Έλληνες και ξένους, ότι το ελληνικό εθνικιστικό κίνημα ήρθε για να μείνει. Αυτό έχει καθήκον να το διαχειριστεί αποτελεσματικά και με επιτυχία η Χρυσή Αυγή.
Η σύγκλιση «Δεξιάς» και «Αριστεράς», απέναντι στην ανάδυση της Χρυσής
Αυγής, αναδεικνύει το Εθνικιστικό κίνημα στο πραγματικό και μοναδικό
«Κέντρο» της πολιτικής ζωής του τόπου. Αποτελεί χρέος της Χρυσής Αυγής
να επιταχύνει, να οδηγήσει τις εξελίξεις, να ξεπεράσει τις παιδικές
ασθένειες και να υπερπηδήσει ή να παρακάμψει τα εξωτερικά εμπόδια, ώστε
να προβάλει ως η εθνική εναλλακτική που έχει ανάγκη ο τόπος.
Η πολιτική δίωξη των βουλευτών, των μελών και φίλων της, αποτελεί
ευκαιρία να κοινωνήσει σε πολιτικούς σχηματισμούς και πρόσωπα ότι η
ποινικοποίηση του πολιτικού της αγώνα αποτελεί ποινικοποίηση κάθε φωνής
που αντιλέγει στο σύστημα. Η Χρυσή Αυγή οφείλει να δείξει ότι η συνέχιση της πολιτικής της δίωξης αποτελεί ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος
το οποίο έχει νόημα και ουσία, μόνον εάν διασφαλίζει την πλήρη και
ισότιμη έκφραση γνώμης. Η φίμωση των Βουλευτών της, Μιχάλη Αρβανίτη και
Αντώνη Γρέγου, και η ουσιαστική απαγόρευση άσκησης του κοινοβουλευτικού
έργου στους προφυλακισμένους βουλευτές της, αποτελεί απόδειξη
πολιτειακής εκτροπής.
Επιμύθιο
Το εθνικιστικό κίνημα αναφέρεται στο Έθνος και την επιβίωσή του στο
Μέλλον σε συνάρτηση με το Παρελθόν. Σκοπός του εθνικιστικού κινήματος,
δεν μπορεί επομένως να είναι μια πεισιθανάτια αντίληψη της ιστορικής του
παρουσίας, ένας αυτοχειριακός ρομαντισμός, αλλά μια δυναμική,
θεμελιωμένη και στέρεη πολιτική πρόταση η οποία λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις
συγκυρίες και δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες, θα οδηγήσει στην εθνική διακυβέρνηση της Ελλάδος.
Ειρήνη Δημοπούλου - Παππά