Δευτέρα 28η Οκτωβρίου. Ο Γκράτσι ξυπνά τον Μεταξά. Η ώρα 3.
Επιδίδει το τελεσίγραφο. Ο Μεταξάς προσποιείτο ότι το διαβάζει. Το
ερώτημα: Τιμή ή συνθηκολόγηση. Για τον Μεταξά η απάντηση είναι εύκολη.
Ο Μεταξάς είναι αποφασισμένος, από χρόνια προετοιμασμένος, απαντά
"Allors c' est la guerre" (Επομένως έχουμε πόλεμο), το οποίο έμεινε στην
Ιστορία ως «ΟΧΙ».
Ο Γκράτσι ομολογεί ότι έφυγε κατησχυμένος, ενώ θα γράψει χρόνια μετά ότι «υποκλίθηκα μπροστά του με τον βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του», από
το σπίτι εκείνου που «είχε καταναλώσει ολόκληρη την ζωή του
αγωνιζόμενος και υποφέροντας για την χώρα του και τους βασιλείς του και
που, και κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή, προτιμούσε να διαλέξει για την
πατρίδα του τον δρόμο της θυσίας και όχι τον δρόμο της ατιμώσεως».
Μετά μια ώρα το Υπουργικό Συμβούλιο. Ο Μεταξάς ,ως μαρτυρούν οι
παριστάμενοι, είναι γελαστός, δέκα χρόνια νεώτερος. Βασιλιάς, Αρχηγός
Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, όλοι
ειδοποιούνται άμεσα. Ώρα 5 το πρωί κι ενώ το Υπουργικό Συμβούλιο ακόμη
συνεδριάζει, οι Ιταλοί χωρίς να περιμένουν την εκπνοή της προθεσμίας που
οι ίδιοι έταξαν, αρχίζουν την επίθεσή τους σε όλο το πλάτος του
αλβανικού μετώπου.
Ο Μεταξάς με τη φράση «ο Θεός σώζει την Ελλάδα» έβαλε πρώτος την
υπογραφή του στα διατάγματα… έξω ξημέρωνε η 28η Οκτωβρίου. Ο πόλεμος
είχε ήδη αρχίσει, οι Ιταλοί επετέθησαν εναντίον της Πατρίδος μας. Όλος ο
κόσμος περίμενε ότι η μικρή Ελλάς θα υπέκυπτε εύκολα στις επιθέσεις των
Ιταλών. Και όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη! Σε λίγες μόνο μέρες ο μικρός
Ελληνικός στρατός αρχικώς θα σταματούσε την Ιταλική επίθεση και στην
συνέχεια θα έτρεπε σε φυγή τον Ιταλικό στρατό. Το υπερήφανο Ελληνικό ΟΧΙ δονούσε την ανθρωπότητα!
Κάποιοι κατηγόρησαν και κατηγορούν τον Μεταξά ότι αναγκάστηκε από τη
λαϊκή θέληση να πει το ΟΧΙ. Ότι το ΟΧΙ το είπε ο Ελληνικός λαός. Ο μύθος
αυτός είναι γελοίος, η δε παραλλαγή του ακόμα πιο γελοία. Ασφαλώς το «ΟΧΙ» το είπε πρώτα ο Ι. Μεταξάς και εν συνεχεία το είπε και ο ελληνικός λαός.
Αν ο Ι. Μεταξάς είχε πει «ναι» και μέχρι που να καταλάβουν οι Έλληνες
τι ακριβώς συμβαίνει, οι Ιταλοί θα είχαν πλημμυρίσει την χώρα. Η
αλήθεια είναι ότι χωρίς το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και τον Εθνικό
Κυβερνήτη Ι. Μεταξά, δεν θα υφίστατο 28η Οκτωβρίου και το Έπος του ’40
δεν θα γραφόταν ποτέ! Όμως το ΟΧΙ το είπε και ο Ελληνικός Λαός δια
μέσω του Ηγέτη του, γιατί εκείνες τις ώρες ο Μεταξάς ενσάρκωνε στη δική
του ύπαρξη τους προαιώνιους πόθους της φυλής, τις αθάνατες δυνάμεις του
Έθνους μας. Εκείνες τις στιγμές ο Μεταξάς απεδείκνυε ότι στο πρόσωπό του
η Πατρίδα μας είχε βρει την αιχμή του δόρατός της. Εκείνη ακριβώς τη
στιγμή ο Ι. Μεταξάς αναδεικνύετο σε μοναδική προσωπικότητα, αναδεικνύετο
σε ηγέτη περήφανο ενός υπερήφανου λαού, ενώ ταυτόχρονα αποτελούσε το
ζωντανό παράδειγμα επαληθεύσεως της Εθνικιστικής Ιδεολογίας. Για αυτήν η
ποιότητα της προσωπικότητας παίζει αποφασιστικό ρόλο στην ιστορική
εξέλιξη, γίνεται ο θεωρητικός οδηγός για μια δυναμική, αγωνιστική,
ιστορική ζωή.
Κάποιοι άλλοι κατηγόρησαν τον Μεταξά ότι δεν εξόπλισε καλώς τον
στρατό μας. Τον κατηγόρησαν αυτοί που το 1935 δεν είχαν να δώσουν στολές
σε 40.000 άνδρες, αυτοί που «εδανείζοντο εν (1) αεροπλάνο»! Η
πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η Ελλάς ήτο πλήρως προετοιμασμένη για
πόλεμο, και στρατιωτικώς και ηθικώς, καίτοι ο Ι. Μεταξάς είχε σκοπό να
τηρήσει πάση θυσία αυστηρή ουδετερότητα. Το 1936, ο Ι. Μεταξάς είδε την
βουλγαρική απειλή και ξεκίνησε την κατασκευή μεγάλων οχυρωματικών έργων,
της περίφημης «Γραμμής Μεταξά», που κάλυπτε όλη την μεθόριο με
την Βουλγαρία. Η κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά» αποπερατώθηκε το 1939.
Με την Ιταλία δεν είχαμε βεβαίως κοινά σύνορα –τα αποκτήσαμε το 1939,
μετά την αιφνίδια κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς- οπότε ήταν
αργά για να κατασκευασθεί κι εκεί μια ανάλογη «Γραμμή Μεταξά». «Εντός
δύο και ημίσεος ετών κατορθώσαμεν να δαπανήσωμεν δια την πολεμικήν μας
παρασκευήν 9 ½ δισεκατομμύρια δραχμών δια να οπλίσωμεν την Ελλάδα κατά
ξηράν, θάλασσαν και αέραν, κατά τρόπον, ώστε υπερήφανα πλέον να δύναται
να υπερασπίσει την ακεραιότητάν της και την τιμήν της», διακήρυττε το
1939 ο Ι. Μεταξάς. Έναν χρόνο αργότερα τα λόγια του εκείνα δικαιώθηκαν
στα βορειοηπειρωτικά βουνά.
Όσο και αν ισχυρίζονται λοιπόν όλοι αυτοί ότι η νίκη του 1940 ήταν
ένα τυχαίο γεγονός, η πραγματικότητα είναι άλλη. Η νίκη της Πατρίδος μας
το 1940 υπήρξε αποτέλεσμα καταλλήλου προετοιμασίας. Ο Μεταξάς παρέταξε
στρατό 710.000 ανδρών, για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία μας. Ο
στρατός αυτός νίκησε έναν από τους καλύτερα εξοπλισμένους στρατούς της
Ευρώπης. Ήτο ηθικώς προετοιμασμένος διότι ο Μεταξάς αφαίρεσε από το λαό
την περίσπαση σε κομματικές έριδες και διέυθηνε τη φλόγα των προς ότι
ήταν εθνικώς ωφέλιμο. Ποτέ άλλοτε η ψυχική ενότητα του λαού μας δεν ήταν
καλύτερη! Ήτο υλικώς προετοιμασμένος διότι ο Ι. Μεταξάς
διέκοψε τη σπατάλη του εθνικού χρήματος σε εκλογές και την σύνταξη του
προϋπολογισμού σύμφωνα με τα κομματικά συμφέροντα και διέθεσε τεράστια
ποσά για τη διασφάλιση του Έθνους, δηλαδή εκεί ακριβώς όπου , μη
δυνάμενοι να πάρουν ψήφους οι κοινοβουλευτικοί, δεν έγραφαν ούτε ένα
κονδύλιο… στο στρατό. Και είχαμε στρατό. Ενώ η Αγγλία, όπως ομολογεί ο
Τσώρτσιλ, εγύμναζε τους στρατιώτες της με… σκουπόξυλα, ενώ η Γαλλία
είχε μείνει στα δεδομένα του… Α’ πολέμου και η Ρωσία δεν διέθετε ακόμη
μέχρι και το 1941 ούτε τουφέκια για τους νεοσύλλεκτους όπως αποκάλυψε ο
Κρούτσεφ στο συνέδριο για την αποσταλινοποίηση!
Πολλοί ισχυρίστηκαν επίσης ότι ο Μεταξάς λόγω «ιδεολογικών συμπαθειών» δεν θα πολεμούσε τους Ιταλούς. Αγνοούσαν
και αγνοούν φαίνεται οι αφελείς ότι για τους Εθνικιστές Υπέρτατη Αξία
είναι το ΕΘΝΟΣ και η αυτού Ανεξαρτησία και Αξιοπρέπεια. Και
όταν η Πατρίδα κινδυνεύει δεν υπάρχουν φίλοι, δεν υπάρχουν συμπάθειες!
Δεν καταλαβαίνουν ότι σε αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά έγκειται το
μεγαλείο και η ανωτερότητα του Εθνικισμού. Δεν καταλαβαίνουν, όντας οι
ίδιοι διεφθαρμένοι προδότες και διεθνιστές, ότι για τους πατριώτες
φιλικά καθεστώτα και σύμμαχες χώρες υπάρχουν μόνον όταν δεν θίγεται ούτε
στο ελάχιστο το συμφέρον του Έθνους, αλλά αντιθέτως εξυπηρετείται!
Η «φοβερά απόφασις» της 18ης Μαρτίου 1939 έγινε πραγματικότητα την 28ην Οκτωβρίου 1940. Τότε
που η καρδιά του λαού μας συνέτριψε τα σίδερα των εχθρών! Τότε που οι
λαοί της γης ξανάκουσαν την κραυγή του ξεχασμένου γίγαντα της Ιστορίας!
Τότε που το μικρό μας Έθνος πήρε και πάλι τις τεράστιες ηθικές του
διαστάσεις! Τότε που ο Μεταξάς, καθοδηγητής και οδηγός, ανέσυρε
από το βάθος του το μεγαλείο του Ελληνισμού και έγραψε άλλη μία λαμπρή
σελίδα στην Παγκόσμια Ιστορία! Τότε που η ανθρωπότητα ολόκληρη έμενε
έκθαμβη μπροστά στο ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΜΑ!
