Αν εχθές δεν ήταν 1η Νοεμβρίου, αλλά 17 Σεπτεμβρίου…
Αν δε
γινόταν η εκδήλωση Τιμής και Μνήμης της Χρυσής Αυγής για τους δύο ΗΡΩΕΣ,
Φουντούλη και Καπελώνη, στο Ηράκλειο, αλλά η εκδήλωση των αριστερών στη
μνήμη του Φύσσα στο Πέραμα…
Αν την προηγούμενη νύχτα χρυσαυγίτες είχαν βεβηλώσει το μνημείο του Φύσσα…
Αν η Χρυσή
Αυγή είχε οργανώσει αντισυγκέντρωση κάπου εκεί κοντά, με συνθήματα
«Θάνατος στους κομμουνιστές», «Κρεμάλα στους κομμουνιστές» και τέτοια…
Τι θα γινόταν άραγε;
Θα την είχε
απαγορεύσει από την πρώτη στιγμή η αστυνομία του «αλήτη- προδότη-
Σαμαρά» (όπως φώναζαν οι οπαδοί της ΝΔ το 1993…), ναι ή ου;
Θα είχαν
λυσσάξει πορνοκανάλια, φυλλάδες και ιστοσελίδες των «νταβατζήδων», για
την «απίστευτη πρόκληση της Χρυσής Αυγής», για «το δολοφόνο που
επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος», για «προσβολή νεκρού», για τους
«αμετανόητους» κ.τ.λ., κ.τ.λ., ναι ή ου;
Θα
απαιτούσαν να απαγορευθεί η αντισυγκέντρωση (για λίγα λεπτά μετά την
προαναγγελία της, γιατί έτσι κι αλλιώς θα την απηγόρευε άμεσα η
αστυνομία του «αλήτη- προδότη- Σαμαρά»…), ναι ή ου;
Θα έβγαζαν
όλα τα κόμματα του… συνταγματικού τόξου (ίσως και ο πρόεδρος Κάρολος, αν
προλάβαινε την αστυνομική απαγόρευση) ανακοινώσεις, ελεεινολογώντας την
Χρυσή Αυγή και απαιτώντας παρομοίως απαγόρευση της αντισυγκέντρωσης,
ναι ή ου;
Θα
επενέβαινε η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» να ασκήσει δίωξη κατά των οργανωτών
της αντισυγκέντρωσης, επικαλούμενη τα μισά άρθρα του Ποινικού Κώδικα,
ναι ή ου;
Ε, λοιπόν, εχθές δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω!
Αλλά, όλα σε τούτη τη ζωή είναι τροχός… Και ο τροχός γυρίζει!