Άρθρο του Βασίλη Καπερνάρου στην κυριακάτικη Kontra News
Είναι πρωτοφανές στα πολιτικά και δικαστικά χρονικά της Πατρίδας μας, να εκδικάζεται υπόθεση, με κατηγορουμένους όλους τους βουλευτές ενός πολιτικού κόμματος. Ενός κόμματος, το οποίο έχει κατ’ επανάληψη λάβει μέρος σε εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι είχε εγκριθεί το νόμιμο της λειτουργίας του από τον Άρειο Πάγο.
Είναι εντελώς ξένο με το Ποινικό μας Δίκαιο η διεύρυνση του αξιοποίνου σε κάποια ομάδα επειδή κάποιο μέλος της διέπραξε ποινικό αδίκημα.
Αρχικά, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι στο Ποινικό μας Δίκαιο δεν υφίσταται θεωρία περί συλλογικής ευθύνης. Σύμφωνα με το Ποινικό μας Δίκαιο, Μόνον όποιος πράττει ποινικό αδίκημα διώκεται. Μόνον ο δράστης. Είναι εντελώς ξένο με το Ποινικό μας Δίκαιο η διεύρυνση του αξιοποίνου σε κάποια ομάδα επειδή κάποιο μέλος της διέπραξε ποινικό αδίκημα. Εν προκειμένω, ένα πολιτικό κόμμα έχει χαρακτηρισθεί εγκληματική οργάνωση και όλοι οι βουλευτές της, διευθυντές και μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Και τούτο, διότι κάποιοι οπαδοί, ψηφοφόροι ή ακόμη και μέλη του πολιτικού κόμματος διέπραξαν ποινικά αδικήματα και αυτά τα χρεώνονται για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας όλοι οι Βουλευτές, της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου. Την ίδια ώρα που αν εφαρμοσθεί αυτή η θεωρία θα πρέπει να συλλαμβάνονται οι αρχηγοί και οι βουλευτές και των άλλων πολιτικών κομμάτων για αδικήματα που εν αγνοία τελούν οπαδοί τους, ψηφοφόροι τους ή ακόμη και μέλη των κομμάτων τους. Επίσης αν εφαρμοσθεί αυτή η «νομική» θεωρία θα πρέπει να συλλαμβάνονται οι πρόεδροι των αθλητικών ομάδων για τα κακουργηματικά βίαια έκτροπα των οπαδών τους. Ακόμα, θα πρέπει να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι ενώπιον των Αρχών και να διαπομπεύονται οι πρόεδροι και τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων απλών εμπορικών εταιρειών, κάθε φορά που μέλη των εταιρειών αυτών διαπράττουν κακουργηματικά ποινικώς αδικήματα. Τα ποινικά αδικήματα, για τα οποία κατηγορούνται κάποιοι άνθρωποι θα κριθούν από το φυσικό τους δικαστή. Η δικαιοσύνη ως Ανεξάρτητη Αρχή , είναι αρμόδια για να κρίνει ,αλλά και να αποφασίσει επί αυτών των ποινικών αδικημάτων.
Άλλωστε, σε καμία περίπτωση η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούνται άνθρωποι για τα πολιτικά τους πιστεύω. Δεν είναι δυνατόν να καταπατώνται ατομικά και κατ’ ουσίαν πολιτικά δικαιώματα και να θυσιάζονται στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας , διότι έτσι πλήττονται η Δικαιοσύνη, το τεκμήριο της αθωότητας και στην ουσία η ίδια η Δημοκρατία. Αρμόδια για την απονομή της δικαιοσύνης είναι αποκλειστικά τα δικαστήρια.
Έχουμε λοιπόν, μια ιστορική ευκαιρία μπροστά μας, με την δίκη της Χρυσής Αυγής. Μπορούμε να προασπίσουμε τόσο την Ανεξαρτησία τα Δικαιοσύνης όσο και να διαφυλάξουμε παράλληλα την ύπαρξη των κομμάτων τα οποία εκφράζουν αλλά και αποτελούν το θεσμικό εγγυητή της ανάπτυξης αλλά και της έκφρασης της Ελευθερίας και του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Είναι πρωτοφανές στα πολιτικά και δικαστικά χρονικά της Πατρίδας μας, να εκδικάζεται υπόθεση, με κατηγορουμένους όλους τους βουλευτές ενός πολιτικού κόμματος. Ενός κόμματος, το οποίο έχει κατ’ επανάληψη λάβει μέρος σε εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι είχε εγκριθεί το νόμιμο της λειτουργίας του από τον Άρειο Πάγο. Είναι εντελώς ξένο με το Ποινικό μας Δίκαιο η διεύρυνση του αξιοποίνου σε κάποια ομάδα επειδή κάποιο μέλος της διέπραξε ποινικό αδίκημα.
Αρχικά, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι στο Ποινικό μας Δίκαιο δεν υφίσταται θεωρία περί συλλογικής ευθύνης. Σύμφωνα με το Ποινικό μας Δίκαιο, Μόνον όποιος πράττει ποινικό αδίκημα διώκεται. Μόνον ο δράστης. Είναι εντελώς ξένο με το Ποινικό μας Δίκαιο η διεύρυνση του αξιοποίνου σε κάποια ομάδα επειδή κάποιο μέλος της διέπραξε ποινικό αδίκημα. Εν προκειμένω, ένα πολιτικό κόμμα έχει χαρακτηρισθεί εγκληματική οργάνωση και όλοι οι βουλευτές της, διευθυντές και μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Και τούτο, διότι κάποιοι οπαδοί, ψηφοφόροι ή ακόμη και μέλη του πολιτικού κόμματος διέπραξαν ποινικά αδικήματα και αυτά τα χρεώνονται για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας όλοι οι Βουλευτές, της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου. Την ίδια ώρα που αν εφαρμοσθεί αυτή η θεωρία θα πρέπει να συλλαμβάνονται οι αρχηγοί και οι βουλευτές και των άλλων πολιτικών κομμάτων για αδικήματα που εν αγνοία τελούν οπαδοί τους, ψηφοφόροι τους ή ακόμη και μέλη των κομμάτων τους. Επίσης αν εφαρμοσθεί αυτή η «νομική» θεωρία θα πρέπει να συλλαμβάνονται οι πρόεδροι των αθλητικών ομάδων για τα κακουργηματικά βίαια έκτροπα των οπαδών τους. Ακόμα, θα πρέπει να οδηγούνται σιδηροδέσμιοι ενώπιον των Αρχών και να διαπομπεύονται οι πρόεδροι και τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων απλών εμπορικών εταιρειών, κάθε φορά που μέλη των εταιρειών αυτών διαπράττουν κακουργηματικά ποινικώς αδικήματα. Τα ποινικά αδικήματα, για τα οποία κατηγορούνται κάποιοι άνθρωποι θα κριθούν από το φυσικό τους δικαστή. Η δικαιοσύνη ως Ανεξάρτητη Αρχή , είναι αρμόδια για να κρίνει ,αλλά και να αποφασίσει επί αυτών των ποινικών αδικημάτων.
Άλλωστε, σε καμία περίπτωση η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούνται άνθρωποι για τα πολιτικά τους πιστεύω. Δεν είναι δυνατόν να καταπατώνται ατομικά και κατ’ ουσίαν πολιτικά δικαιώματα και να θυσιάζονται στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας , διότι έτσι πλήττονται η Δικαιοσύνη, το τεκμήριο της αθωότητας και στην ουσία η ίδια η Δημοκρατία. Αρμόδια για την απονομή της δικαιοσύνης είναι αποκλειστικά τα δικαστήρια.
Έχουμε λοιπόν, μια ιστορική ευκαιρία μπροστά μας, με την δίκη της Χρυσής Αυγής. Μπορούμε να προασπίσουμε τόσο την Ανεξαρτησία τα Δικαιοσύνης όσο και να διαφυλάξουμε παράλληλα την ύπαρξη των κομμάτων τα οποία εκφράζουν αλλά και αποτελούν το θεσμικό εγγυητή της ανάπτυξης αλλά και της έκφρασης της Ελευθερίας και του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ