__article.jpg)
Η ανίερη συμμαχία Ολάντ - Σαρκοζί, οι επερχόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές και το μέλλον των ευρωπαϊκών εθνικών δυνάμεων
Πανηγυρίζουν σήμερα οι «σοκαρισμένες» φυλλάδες σε Ελλάδα και Γαλλία
για το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών περιφερειακών εκλογών.
Επικαλούμενοι τον πρωτοσέλιδο τίτλο της «Εφημερίδας των
Συντακτών» μπορούμε να πούμε ότι οι ταγοί του πολιτικαντισμού θεωρούν
ότι έστησαν «δημοκρατικό ανάχωμα» έναντι του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν.
Πανηγυρίζουν διότι η σύμπραξη των «αριστερών» του Ολάντ και των
«δεξιών» του Σαρκοζί είχε ως αποτέλεσμα το Εθνικό Μέτωπο να μην
καταφέρει να κερδίσει κάποια από τις 13 περιφέρειες της Γαλλίας. Βεβαίως,
η οπτική τους είναι κοντόφθαλμη και αυστηρώς κομματική, αφού η
πραγματικότητα είναι ότι το γαλλικό πολιτικό σύστημα διέπραξε άλλο ένα
σοβαρό σφάλμα στην προσπάθειά του να κερδίσει λίγο χρόνο.
Οι σοσιαλιστές και οι φιλελεύθεροι στη Γαλλία απέδειξαν στο σύνολο
των ψηφοφόρων πως στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία διαφορά. Συνεπώς
πλέον για όσα λάβουν χώρα στη Γαλλία θα εισπράττουν αμφότεροι το
πολιτικό κόστος. Επιπλέον, οι σοσιαλιστές θα έχουν και επιπλέον
καθίζηση, αφού ζήτησαν από τους ψηφοφόρους τους να στηρίξουν τους
«δεξιούς» του Σαρκοζί, γεγονός που σίγουρα δεν χαροποίησε κανέναν εξ
αυτών, οι οποίοι έγιναν έρμαιο κομματικών χειρισμών και απειλών ακόμα
και με εμφύλιο!
Αυτό που επιλέγουν να μη δουν οι δήθεν «δημοκράτες» είναι ότι
στην πραγματικότητα το κατασκευασμένο ανάχωμά τους είναι μία πράξη
απελπισίας και δεν έχει κανένα αποτέλεσμα πέρα από λίγο κερδισμένο
χρόνο. Από τη μία συσπειρώνει τους ψηφοφόρους του Εθνικού
Μετώπου και από την άλλη απογοητεύει τους ψηφοφόρους της «αριστεράς» και
της «δεξιάς».
Πολύ κοντά στο μακελειό του Παρισιού, ο μέσος γάλλος ψηφοφόρος βλέπει τους ΕΝΟΧΟΥΣ για τους εκατοντάδες νεκρούς να συσπειρώνονται ενάντια στο Εθνικό Μέτωπο, το οποίο - αν
και έχει συμβιβαστεί σε πολλά σημεία με το σύστημα - εξακολουθεί να
πρεσβεύει πραγματικές λύσεις για το θέμα της λαθρομετανάστευσης και της
τρομοκρατίας. Αυτό είναι βέβαιο ότι στη συνείδηση του κόσμου θα
προκαλέσει την καταδίκη των δήθεν «δημοκρατών» και την ενίσχυση της
εκλογικής δύναμης του Εθνικού Μετώπου.
Για του λόγου το αληθές, στην περιφέρεια του Καλαί, στη
βόρεια Γαλλία, η Λεπέν ανέβασε το ποσοστό της κατά 1,8% στον δεύτερο
γύρο. Η ανιψιά της, Μαριόν Μαρεσάλ-Λεπέν, ανέβασε επίσης το ποσοστό της
κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες, ανεβαίνοντας από το 41% στο 46%. Το
ίδιο συνέβη σε όλες τις περιφέρειες της Γαλλίας και μπορεί εν τέλει ο
ανίερος συνασπισμός των δήθεν «δημοκρατών» να κέρδισε τις εκλογές, όμως
έγινε σαφές ότι αυτή η νίκη ήταν πύρρειος και καθαρά προσωρινή, αφού όσοι ψηφοφόροι ψήφισαν Λεπέν στο δεύτερο γύρο πλέον δεν πρόκειται να γυρίσουν στις «αγκάλες» του γαλλικού «δημοκρατικού τόξου».
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στην Ελλάδα με τη Χρυσή Αυγή να έχει το
μειονέκτημα της στημένης σκευωρίας εναντίον της, αλλά και το
πλεονέκτημα ότι είναι ένα σαφώς αντισυστημικό κόμμα, το οποίο δεν
μπορούν να «αγγίξουν» οι πολιτικάντηδες με κανένα τρόπο. Οι
πολιτικάντηδες στη χώρα μας έχουν ήδη δοκιμάσει τα αναχώματα
(Καρατζαφέρης, Καμμένος), τη λάσπη από τα κανάλια, τη φίμωση της
έκφρασης του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος, την τρομοκρατία από κράτος
και παρακράτος και έτσι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν και το τελευταίο
«χαρτί» τους, την πολιτική δίωξη και την ποινικοποίηση των Ιδεών.
Η Χρυσή Αυγή αποδεικνύει στους πολιτικάντηδες όλης της
Ευρώπης ότι καμία παράνομη και αντιδημοκρατική μεθόδευση δεν μπορεί να
ακυρώσει την Εθνικιστική Αναγέννηση της Ευρώπης, παρά μόνο να την
καθυστερήσει για λίγο. Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών και η ψύχραιμη ανάλυσή του απλώς αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Κώστας Αλεξανδράκης