Μήπως
τελικά έχει δίκιο για τα δίδακτρα στο δημόσιο σχολείο ο συριζαίος βουλευτής;
Φαίνεται
ότι όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι οπαδοί του «συνταγματικού τόξου» ελάχιστη
σχέση έχουν με το Σύνταγμα, αφού είτε δεν το έχουν διαβάσει ποτέ είτε
αδιαφορούν προκλητικά για όσα κατηγορηματικά προβλέπει, άσχετα ακόμα και αν
ομνύουν πίστη σε αυτό.
Ο
λόγος για την πρόταση του συριζαίου βουλευτή σχετικά με την επιβολή διδάκτρων
στα δημόσια σχολεία, ο οποίος μάλιστα τη διατύπωσε εγγράφως σε εκτενές άρθρο
στην κομματική φυλλάδα τους, προσπαθώντας να την τεκμηριώσει και να την
αναλύσει οικονομοτεχνικά. Δεν ήταν δηλαδή κάτι που ειπώθηκε εν τη ρύμη του
λόγου σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ, αλλά προϊόν βαθυστόχαστης μαρξιστικής σκέψης,
όσο άτοπο και αν ακούγεται αυτό.
Ο
νεόκοπος φωστήρας της πρώτης φορά αριστερά, προτείνει την καταβολή ενός ποσού
που αντιστοιχεί κατά μέσο όριο σε 600 ευρώ τον χρόνο ανά μαθητή/οικογένεια με
σκοπό, όπως αναφέρει, «οι μαθητές να
καλύπτουν όλες τις μαθησιακές τους ανάγκες, και όχι μόνο, μέσα στο σχολείο στη
διάρκεια του πρωινού τους ωραρίου και να αποδεσμευτούν πλήρως από κάθε επιπλέον
δράση, που σχετίζεται με το σχολικό έργο και κοστίζει στους ίδιους και στην
οικογένειά τους». Με αυτό τον τρόπο θα καλύπτονται, σύμφωνα με τη πρόταση,
οι μισθοί των εκπαιδευτικών, που θα αναλαμβάνουν την πρόσθετη εκπαιδευτική
στήριξη των μαθητών και θα περισσεύουν χρήματα που θα αξιοποιούνται για τη
φροντίδα υλικοτεχνικής υποδομής, εποπτικού υλικού, βιβλιογραφίας κ.ά.
Επειδή
όμως η άγνοια δικαιολογείται μέχρι ενός ορίου, καλό θα ήταν να του υποδείξει κάποιος, πριν
αρχίσει να δημοσιοποιεί τις απόψεις του, να διαβάσει το Σύνταγμα το οποίο
υποσχέθηκε στο λόγο της τιμής του ότι θα τηρεί. Οι συριζαίοι βέβαια δεν δίνουν
θρησκευτικό όρκο, αλλά από ότι φαίνεται και ο λόγος της τιμής τους δεν έχει
μεγάλη σημασία.
Στο
άρθρο 16, παράγραφος 2 του Συντάγματος αναφέρεται ότι «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του
Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των
Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη
διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες», ενώ λίγο παρακάτω στο άρθρο
16 παράγραφος 4 συμπληρώνει ότι «Όλοι
οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες
της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια.»
Όπως
μπορεί να εξηγήσει ακόμα και ένας φοιτητής της νομικής, χωρίς ιδιαίτερη πείρα,
είναι τόσο σαφείς και κατηγορηματικές οι διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου,
που η επιβολή διδάκτρων στο δημόσιο σχολείο είναι πέρα κάθε συζήτησης αντισυνταγματική.
Εκτός από μια περίπτωση....
Η
μοναδική δυνατότητα επιβολής διδάκτρων, που παρέχει το Σύνταγμα στη δημόσια
εκπαίδευση απορρέει από την επίσης ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ αναφορά στους Έλληνες. Μόνο οι
Έλληνες κατά το Σύνταγμα δικαιούνται ΔΩΡΕΑΝ παιδείας. Κατά συνέπεια είναι
δυνατή η επιβολή διδάκτρων σε κάθε αλλοδαπό, που φοιτά σε ελληνικό σχολείο. Μήπως
άραγε αυτό εννοούσε;
Σύμφωνα
με τα πιο πρόσφατα στοιχεία (2010) του Ινστιτούτου Παιδείας Ομογενών και
Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (Ι.Π.Ο.Δ.Ε), στην Ελλάδα φοιτούν στην πρωτοβάθμια
και δευτεροβάθμια εκπαίδευση περίπου 120.000 αλλοδαποί μαθητές, που αποτελούν
περίπου το 10% του μαθητικού πληθυσμού. Με δεδομένο ότι ο αριθμός αυτός
αυξήθηκε δραματικά την τελευταία πενταετία, είναι κατανοητή η δημοσιονομική επιβάρυνση
του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και μάλιστα σε καιρούς ιδιαίτερα
δύσκολους.
Η
ιδέα της επιβολής διδάκτρων σε όσους αλλοδαπούς επιθυμούν να λάβουν την
ελληνική παιδεία δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και θα αποτελούσε σημαντική
βοήθεια για τη χρηματοδότηση των σχολείων. Προλαβαίνοντας μάλιστα τυχόν
αντεπιχειρήματα, σχετικά με την οικονομική αδυναμία ορισμένων κατηγοριών
αλλοδαπών να ανταποκριθούν σε μια τέτοια δαπάνη, θα μπορούσε να υπάρχει
πρόβλεψη χρηματοδότησης τους από τους ευαίσθητους σε τέτοια θέματα ευρωπαίους,
τις διάφορες Μ.Κ.Ο. ή ακόμα και κάποιους πάμπλουτους επώνυμους χορηγούς, που
συνεχώς διατυμπανίζουν τη λατρεία τους σε κάθε δυστυχή μετανάστη ή πρόσφυγα.
Χρήστος Καρανικόλας
Τ.Ο. Θεσσαλονίκης