Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Με λένε Χρυσαυγίτη


Γύρω από το ποιόν του Χρυσαυγίτη  έχουν ειπωθεί πολλά και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν γνωρίζει τι από όλα αυτά είναι αλήθεια ή ψέματα.

Ο χρυσαυγίτης δεν είναι δολοφόνος, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν τα μέσα μαζικής εξαθλίωσης, επειδή μόνο με την λάσπη ξέρουν ότι θα τον σταματήσουν ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν. 

Ο χρυσαυγίτης δεν τρώει ανθρώπους, αλλά είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο οικογενειάρχης, ο εργαζόμενος σκληρά, ο άνεργος.


 Ο χρυσαυγίτης δεν είναι μισάνθρωπος, όπως τον κατηγορούν, με την δικαιολογία ότι δεν θέλει τους λαθρομετανάστες στην πατρίδα του. Αγαπάει τον άνθρωπο πολύ περισσότερο από πολλούς τους κατά φαντασία ανθρωπιστές της θολής αριστεράς. Είναι όμως πραγματιστής και λογικά σκεπτόμενος και βλέπει ότι η είσοδος εκατομμυρίων τυχοδιωκτικά  τηλεκατευθυνόμενων λαθραίων, θα καταστρέψει την Πατρίδα του και θα αλλοιώσει  το έθνος του.

Ο χρυσαυγίτης δεν είναι αμόρφωτος, όπως επιδέξια τον παρουσιάζουν οι ψευτοπροοδευτικοί  της θολοκουλτούρας, που έχουν χάσει κάθε έννοια της πραγματικής παιδείας. Οι χρυσαυγίτες αντιπροσωπεύουν κάθε μορφωτικό επίπεδο της λαϊκής κοινότητας, αλλά κυρίως έχουν όλοι τα γνωρίσματα της ελληνικής παιδείας, τις αξίες και τα ιδανικά της.

 Ο χρυσαυγίτης δεν είναι ούτε φασίστας, ούτε ναζιστής. Είναι Έλληνας εθνικιστής πιστός στις ιδέες του και πειθαρχημένος ως άτομο. Είναι πραγματικός δημοκράτης και δεν του αρέσει η παραποίηση της έννοιας, όπως αυτή σήμερα εκφράζεται, από την κατ’ επίφαση δημοκρατία που έχουμε. Αυτοί που τον κατηγορούν, έχουν το μικρόβιο του φασισμού και το δείχνουν με τις πράξεις τους.

Ο χρυσαυγίτης δεν μισεί τους άλλους λαούς, αλλά σέβεται όλα τα έθνη, αρκεί αυτά να μην επιχειρούν να τον βλάψουν. Οι αξίες του ελληνισμού είναι μέσα στο αίμα του και βαθιά ριζωμένες στη ψυχή του και αυτή είναι η αιτία που τον κυνηγούν τα πιόνια της νέας τάξης πραγμάτων.

 Ο χρυσαυγίτης δεν είναι άξεστος και επιθετικός αλλά έχει ανεπτυγμένη την περηφάνια, που είναι ένα γνώρισμα της φυλής του εδώ και χιλιάδες χρόνια.

 Δεν είναι ραγιάς, υποταγμένος και προσκυνημένος, αλλά, ως γνήσιος πολεμιστής της ελευθερίας, στέκεται πάντα ολόρθος μπροστά στους εχθρούς του ελληνισμού και ποτέ δεν σκύβει το κεφάλι. Ποτέ δεν κάνει ούτε βήμα πίσω και υπερασπίζεται το έθνος και τις ιδέες του, μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος του.

Ο χρυσαυγίτης δεν ξεπουλιέται για κανένα χρυσό, ασημένιο, χάλκινο ή χάρτινο και πλαστικό χρήμα. Κανένα από όλα αυτά  δεν μπορεί να τον πείσει να αλλάξει την γραμμή ζωής, που διάλεξε από την ημέρα που θυμάται τον εαυτό του. Αυτό το χαρακτηριστικό του χαλάει την πιάτσα, όπως λέει και ο λαός και αυτό είναι αιτία πολέμου, για όλους τους λάτρεις του χρήματος, που γι΄ αυτό πουλάνε καθημερινά και την ψυχή τους.

 Ο χρυσαυγίτης τέλος είναι ένας απλός Έλληνας, που πολλές φορές ακολουθεί μοναχικό δρόμο, γιατί στο  δίλημμα της αρετής ή της κακίας, όπως ο πρόγονος του Ηρακλής, διάλεξε το δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι της αρετής και δεν επέλεξε τον εύκολο ίσιο δρόμο της κακίας. Είναι στάση ζωής και επιλογή ευθύνης. Όμως αυτό είναι το μαγικό που έχει και που τον χαρακτήρισε και θα τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η αλήθεια και ΟΧΙ το ψέμα, η Ελλάδα και ΟΧΙ η παγκόσμια ισοπέδωση του έθνους μας, η πραγματική ζωή με τις δυσκολίες της και ΟΧΙ ο αργός θάνατος της βρώμικης ψευτοκουλτούρας  και του εξευτελισμού του ανθρώπινου είδους, είναι η περιγραφή της ΖΩΗΣ και της ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ, που διάλεξε ο ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΣ και ανίκητος ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ.

Γι΄ αυτό εμπιστεύεται και πιστεύει στον Αρχηγό του, γιατί αυτός έδωσε αυτές τις κατευθύνσεις σε ένα κίνημα, που είναι ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ αυτών, που έχουν ως αρχή τους την σήψη και την καταρράκωση κάθε αξίας και κάθε ελληνικού χαρίσματος για «τριάντα βαμμένα με αίμα συνανθρώπων μας αργύρια».