Χρόνια
τώρα η αριστερή θολοκολτούρα προσπαθεί να μας επιβάλει με ποικίλους
τρόπους ότι η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί ένα άριστο μοντέλο κοινωνίας
το οποίο ανοίγει ορίζοντες, φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά μεταξύ τους
και συμβάλει στην γνωριμία τους με νέες παραδόσεις, νέα ήθη και έθιμα
και νέους πολιτισμούς. Μάλλον έχουν μπερδέψει την πολυπολιτισμικότητα με
τον τουρισμό. Η αλήθεια βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό που μας
παρουσιάζουν. Η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από το ότι η
πολυπολιτισμικότητα έχει ήδη δοκιμαστεί και έχει αποτύχει παταγωδώς.
Ήδη
καιρό τώρα μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία και η Αγγλία έχουν
υιοθετήσει το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας κι έτσι τα
συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε αφορούν μακροπρόθεσμες περιόδους
επομένως είναι αρκετά ασφαλή. Σε αυτές τις χώρες λοιπόν, το κομμάτι της
ενσωμάτωσης των αλλοεθνών πληθυσμών συμπεριλήφθηκε αρκετά νωρίς στην
πολιτική ατζέντα. Είναι ωστόσο ξεκάθαρο πλέον πως τα αποτελέσματα που
έφερε δεν ήταν τα αναμενόμενα. Οι πληθυσμοί αυτοί δεν μπόρεσαν και
πιθανότατα δεν θα μπορέσουν ποτέ να ενσωματωθούν πλήρως στην ευρωπαϊκή
κοινωνία, όχι τόσο γιατί η κοινωνία δεν τους αποδέχεται αλλά κυρίως
διότι οι ίδιοι δεν θέλουν να γίνουν αποδεκτοί και να ενσωματωποιηθούν σε
αυτή. Αντιθέτως, εκείνοι επιλέγουν συνειδητά την απομόνωση μέσω της
γκετοποίησης με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στις πόλεις των χωρών αυτών
περιοχές που τελούν υπό κατάληψη, οπού τα ποσοστά αντισυμβατικής
συμπεριφοράς και κατά συνέπεια εγκληματικότητας είναι αρκετά υψηλά.
Ο
λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι στις περιοχές αυτές αν και θεωρητικά
ισχύει η νομοθεσία του κράτους εκείνη δεν εφαρμόζεται ποτέ και μάλιστα
αντικαθίσταται από άγραφους νόμους που απορρέουν από τα ήθη, τα έθιμα
και σε πολλές περιπτώσεις από την θρησκεία της εκάστοτε πολιτισμικής
ομάδας που ζει στις περιοχές αυτές αποδεικνύοντας περίτρανα ότι τα άτομα
διαφορετικής εθνικότητας απολαμβάνουν τα δικαιώματα που λαμβάνουν χωρίς
ωστόσο να συμμερίζονται και να υιοθετούν και τις υποχρεώσεις που
συνοδεύονται από αυτά.
Επιπλέον,
ένα σοβαρό ζήτημα που προκύπτει από την κατάσταση αυτή είναι η αστάθεια
που δημιουργείται στην κοινωνία. Παρόλο που τα άτομα διαφορετικής
εθνικότητας ζητούν ίσα δικαιώματα με τους γηγενής όταν αυτά τους
παρέχονται ζητούν επιπλέον ειδική μεταχείριση για να ασκούν τις
πολιτισμικές τους πεποιθήσεις ακόμα κι όταν αυτές είναι προκλητικές ή
προσβλητικές για τους υπόλοιπους. Επικαλούμενοι τον ρατσισμό και την
ξενοφοβία και έχοντας στο πλάι τους τους θολοκουλτουριάρηδες της
αριστεράς επιτυγχάνουν τον σκοπό τους. Αυτό ασφαλώς έχει ως αποτέλεσμα
τα άτομα αυτά να απολαμβάνουν εν τέλει πολύ περισσότερα δικαιώματα και
ελευθερίες από ότι οι πολίτες του εκάστοτε κράτους γεγονός που δεν
προκαλεί μόνο κοινωνικές ανισότητες αλλά εντείνει τον ρατσισμό απέναντι
όμως στους πολίτες της χώρας.
Σε
μια Ελλάδα που ο φόβος του να μην χαρακτηριστεί κάποιος ρατσιστής και
ξενοφοβικός είναι μεγαλύτερος από τον φόβο της απώλειας της ίδιας του
της πατρίδας η νεολαία της Χρυσής Αυγής μάχεται για την διατήρηση και
την ανάδειξη της δικής μας πολιτισμικής κληρονομιάς και για την παράδοση
της στις επόμενες γενιές. Φόβος δικός μας δεν είναι τι θα πουν οι άλλοι
για εμάς αλλά το τι θα πούμε εμείς στα παιδιά μας όταν στο άμεσο μέλλον
θα είναι μια μικρή μειοψηφία στην ίδια τους την πατρίδα. Αποτελεί ιερό
μας καθήκον να παραδώσουμε την πατρίδα μας και τις παραδόσεις μας σε
αυτά ακριβώς όπως μας τα παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και θα το κάνουμε
γιατί στο πλευρό μας τάσσονται καθημερινά όλο και περισσότεροι νέοι. Η
νεολαία είναι το μέλλον αυτής της χώρας και το μέλλον μας ανήκει.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://antepithesi.gr/