Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Περί του Σχεδίου Νόμου για την κινητικότητα στη Δημόσια Διοίκηση


Προς έκπληξη όλων μας κατετέθη σχέδιο νόμου για την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων… ζήτημα το οποίο καλείται να διευθετήσει και να επιλύσει η κυβέρνηση δια πρωτοβουλίας της. 

Η ουσία του ζητήματος, η ρύθμιση δηλαδή μιας πτυχής του καθεστώτος των δημοσίων υπαλλήλων, της κινητικότητας δηλαδή στη δημόσια διοίκηση, είναι ιδιαιτέρως ακανθώδες αν συνεκτιμηθεί κυρίως η διαχείρισή του από το σύνολο των δυνάμεων του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Σαράντα έτη στρατολογήσεως κομματικών στελεχών στις ανώτατες και ιθύνουσες θέσεις και δημιουργία πελατειακού κράτους με απώτερο στόχο την εξασφάλιση διατηρήσεώς τους στην εξουσία. Και ποιος επικαλείται την ανάγκη αναδιαρθρώσεως της δημόσιας διοικήσεως; Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…

Το ετερογενές αυτό μόρφωμα που ασκεί κυβερνητικά καθήκοντα διατείνεται ότι η κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, είτε με τη μορφή αποσπάσεως είτε μετατάξεως, αντιμετωπίζει προβλήματα και χρήζει αναδιοργανώσεως ώστε αυτά να εκλείψουν. Τα πρόσωπα που συναπαρτίζουν αυτήν την κυβέρνηση έχουν αναγάγει τον εμπαιγμό, την πολιτική απάτη και το ψεύδος σε επάγγελμα. Το πολιτικό αυτό σύστημα με πρωταγωνιστή τη θλιβερή, έμφορτη ιδεοληπτικών αγκυλώσεων και αντεθνικών καταβολών, συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έχει διαπρέψει στην αναξιοκρατία, στην απαξίωση κάθε έννοιας αριστείας και στην καταβαράθρωση των αρχών της Αξιοκρατίας, Ιεραρχίας και Δικαιοσύνης, «προτίθεται» να αναδιοργανώσει τη δημόσια διοίκηση για να… επουλώσει τις προκληθείσες πληγές και να διευθετήσει ζητήματα που αυτή η ίδια ενασμενιζόταν με περίσσιο θράσος ότι ανέδειξε υπό το πρίσμα βέβαια της «ερχόμενης ελπίδας», του «καινούργιου», της «διαφάνειας», και ενός «αριστερού ήθους».

Η επιτομή της πολιτικής κοροϊδίας επικεντρώνεται δε στην ανάγκη να… καταπολεμηθεί η διάλυση του θεσμικού πλαισίου, η απουσία κριτηρίων για την αξιολόγηση αναγκών, και η έλλειψη διαφάνειας και αντικειμενικότητας. Στον απόηχο των συντελεσθεισών πολιτικών σκανδαλωδών ενεργειών όπως διορισμών ατόμων που δεν πληρούν καν τα τυπικά προσόντα (για ουσιαστικά δεν τίθεται καν λόγος) σε θέσεις στρατηγικής σημασίας πλησίον του πρωθυπουργού της χώρας, η στελέχωση θέσεων δημοσίου από άτομα προερχόμενα κατευθείαν από τον βαθύ κομματικό μηχανισμό, και η συνεχής επιλογή αυτών σε νευραλγικής σημασίας θέσεις εις βάρος άλλων οι οποίοι δικαιωματικώς, βάσει ουσιαστικών και τυπικών προϋποθέσεων, έφεραν τα εχέγγυα και πληρούσαν τα κριτήρια προσλήψεως, καλεί τώρα το μόρφωμα αυτό να διευθετήσει ζητήματα που ανακύπτουν από αυτήν την ζημιογόνο διαχείριση που έχει κατακερματίσει κυριολεκτικώς το θεσμικό πλαίσιο και έχει διαρρήξει ανεπιφυλάκτως τις διοικητικές δομές.

Ως εκ τούτου, η συγκρότηση του ΕΣΚ (Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας) ουδένα σκοπό έχει να θεραπεύσει τα τραύματα στον διοικητικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, να τονώσει το αίσθημα δημοκρατικότητας και να ενισχύσει τη σημασία της αξιοκρατίας σε θεσμικό επίπεδο αλλά βάσει των δειγμάτων γραφής, υφέρπει σταθερώς η προσπάθεια της δημιουργίας πελατειακού κράτους και ισχυροποιήσεως της κομματικής τους υποστάσεως και μηχανισμού δια της τοποθετήσεως των μελών και στελεχών του στις θέσεις του δημοσίου.

Το σχέδιο νόμου δε βελτιώνει ουσιαστικώς τίποτε τίποτε από την ισχύουσα κατάσταση διότι οι ιθύνοντες της μνημονιακής εθνομηδενιστικής συμπαιγνίας αντιμάχονται καταδήλως τις αρχές της ισονομίας και ισοπολιτείας ενώ οι επικλήσεις στην ανάγκη «προασπίσεως διαφάνειας και αντικειμενικότητας» αποτελούν προφανώς έπεα πτερόεντα και γελοίους λεονταρισμούς επικοινωνιακού σκοπού και χρήσεως. Θα πρέπει μάλλον να λάβουν οδηγίες από τις αυθεντίες στο ζήτημα οικοδομήσεως του πελατειακού κράτους, από το αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ και όλων γενικώς των προηγούμενων διατελέσαντων κυβερνητικών καθηκόντων, οι οποίοι είχαν επιδοθεί σε ένα ανελέητο κυνήγι ψήφων με κόστος το ίδιο το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.

Σε πρακτικό επίπεδο η εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων από τους διαπρέποντες στην αναξιοκρατία, φαίνεται αδύνατη. Η συγκυβέρνηση φέρει προς κατάθεση, επεξεργασία και ψήφιση ζητήματα δυσεπίλυτα, διότι κατά κύριο λόγο στοχεύει σε μια επιδερμική τους αξιολόγηση, με κινήσεις εντυπωσιασμού, επικαλούμενη δήθεν ανάγκη καταπολεμήσεως της ελλείψεως διαφάνειας, αντικειμενικότητας στις διαδικασίες επιλογής, καταστάσεις στη διαμόρφωση των οποίων έχει συνεισφέρει αυτή.

Ο Λαϊκός Σύνδεσμος λοιπόν ασκεί καταλυτικό ρόλο στην επισήμανση και στην ανάδειξη των παγίδων που φέρουν τα ενεργούμενα του τοκογλυφικού συστήματος με τη μορφή «απαραίτητων διαρθρωτικών διατάξεων» και μέσω του κοινοβουλευτικού μας έργου θα συνεχίσουμε με άκαμπτη επιμονή να αποκαλύπτουμε τις μεθοδεύσεις αυτές με όποιο πολιτικό κόστος.