Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που διέπουν την σημερινή εποχή είναι το φαινόμενο αυτό κατά το οποίο η εννοιολογία του ανθρώπινου λόγου μεταγλωττίζεται στοχευμένα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται εσκεμμένα ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η πραγματικότητα. Το φαινόμενο αυτό έχει την κωδική ονομασία «πολιτική ορθότητα». Έναν όρο πολυσυζητημένο τόσο για την χρήση όσο και την χροιά του, ο οποίος έχει εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προκαλεί την νοημοσύνη μας, να ταλαιπωρεί την κοινωνική μας έκφραση, να υποτιμά την κρίση μας, να πλήττει το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και την ανεμπόδιστη τεκμηριωμένη έκφραση. Η «πολιτική ορθότητα» στις ημέρες μας μπορεί να έχει μαρξιστική η φιλελεύθερη αφετηρία και αναφορά, αλλά οι ρίζες της βρίσκονται στην περιβόητη «Σχολή της Φρανκφούρτης». Σκοπός της «πολιτικής ορθότητας» είναι καταρχάς, η επιβολή μιας «νέας γλώσσας» («newspeak» κατά την Οργουελιανή διάλεκτο στο έργο του «1984»), η οποία θα είναι εκ των προτέρων κατασκευασμένη, ελεγμένη και εγκεκριμένη και μετέπειτα μία άλλη επιβολή, αυτή των κοινών ομοιογενών χαρακτηριστικών στις ανθρώπινες συμπεριφορές και εκτιμήσεις για πρόσωπα και καταστάσεις.