“… Μη φοβηθείς το χαλασμό.
Φωτιά! Τσεκούρι!
Τράβα, ξεσπέρμεψέ το,
ξεχέρσωσε το περιβόλι κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του
και ταμπουρώσου μέσα,
για πόλεμο, για μάτωμα,
για την καινούργια γέννα,
π’ όλο την περιμένουμε,
κι όλο κινάει για να ‘ρθει,
κι όλο συντρίμμι χάνεται
στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια Ιδέα να στο πει,
μια Ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα Ιδέα, Ιδέα Σπαθί,
που θα είν’ απάνου απ’ όλα.”
Κωστής Παλαμάς
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την καινούργια γέννα, που μιλάει ο ποιητής στον παραπάνω στίχο, που όλο την περιμένουμε και όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων. Αυτή τη γέννα που την είδαμε επτά ολόκληρα χρόνια να ορθώνει το ανάστημά της απέναντι σε ένα σάπιο, διεφθαρμένο και αντεθνικό καθεστώς. Και περιμένουμε αυτήν την Ιδέα που θα τους το πει την κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί που είναι πάνω από όλα.