Εν έτει 2014 το φρόνημα διώκεται;

 

     Κάθε μέρα βλέπω αυτούς που με έφεραν σε αυτή την κατάσταση να μαλώνουν για το ποιος έχει τις λιγότερες ευθύνες, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω αυτούς που με εξαθλίωσαν, και με εξαθλιώνουν, να διαφωνούν για το ποιος έχει το καλύτερο σχέδιο για την «έξοδο από την κρίση», στην οποία αυτοί με έφεραν, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

      Κάθε μέρα βλέπω αυτούς που – κατά ομολογία τους - δεν διάβασαν το μνημόνιο πριν το ψηφίσουν, να προσπαθούν να με «σώσουν» από αυτά που οι ίδιοι ψήφισαν, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τα κανάλια – αυτά που επί τρία χρόνια μου έλεγαν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος – να μου λένε τώρα πόσο λάθος είχαν κάνει, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τα παιδιά μου να μην έχουν την εκπαίδευση που τους αξίζει, σε σχολεία ετοιμόρροπα, με δάσκαλους απλήρωτους, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τους συμπατριώτες μου να αυτοκτονούν, κάτω από την αφόρητη πίεση και το βάρος των οικονομικών προβλημάτων, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τους συμπατριώτες μου να μην απολαμβάνουν την περίθαλψη που τους αξίζει, σε νοσοκομεία που κλείνουν, χωρίς νοσηλευτικό προσωπικό, με απλήρωτους γιατρούς, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τα νέα παιδιά του τόπου μου, τα πιο φωτεινά μυαλά της πατρίδας μου, την ελπίδα του έθνους μου, να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τους γονείς μου να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μια σύνταξη πείνας, που τους την έκοψαν στο μισό τα τελευταία χρόνια, και να μην έχουν χρήματα να αγοράσουν ούτε τα βασικά, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω ξένους, από κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά της Γης, να συρρέουν στην Πατρίδα μου, χωρίς κανένα έλεγχο, να μου κουβαλάνε τις αρρώστιες τους και να φέρονται σαν να είναι η Πατρίδα μου τσιφλίκι τους, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω τους προδότες του Έθνους μου να παραχωρούν την Εθνική κυριαρχία της Πατρίδας μου, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα βλέπω το Έθνος μου να συρρικνώνεται, την Πατρίδα μου να αιμορραγεί και να γίνεται περίγελος, και θυμώνω. Είμαι «φασίστας»;

     Κάθε μέρα… κάθε μέρα … κάθε μέρα….

     Όλα αυτά δεν τα βλέπω, δεν τα ζω, δεν τα νιώθω μόνο εγώ. Τα βλέπουμε, τα ζούμε, τα νιώθουμε όλοι μας, κάθε μέρα. Όλα αυτά λοιπόν που υφίσταμαι, και με θυμώνουν, με κάνουν «φασίστα»;

     Αν θυμώνεις και εσύ με αυτά, τότε έλα μαζί μας, γίνε ένας από εμάς, αγωνίσου με το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα. Μην φοβηθείς ότι θα σε πούνε «φασίστα». Φοβήσου μόνο αυτό που έρχεται αν δεν κάνεις τίποτα και μείνεις απαθής. Γιατί μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντισταθούμε, μόνο ενωμένοι θα νικήσουμε. Γιατί η νίκη είναι ο μόνος δρόμος για μας.

Ζήτω η Νίκη, ζήτω το Έθνος, ζήτω η Αιώνια Ελλάς

Χρήστος Πιτσάκης
Δικηγόρος