Γράφει η Αναστασιάδου Φωτεινή, σύμβουλος Α΄ Δημοτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης
Το θέμα με τα τραπεζοκαθίσματα αλλά και γενικότερα η παραχώρηση κοινόχρηστου χώρου έχει απασχολήσει και συνεχίζει να απασχολεί το δημοτικό συμβούλιο και τα διαμερισματικά συμβούλια. Μερικές επισημάνσεις στο ζήτημα είναι απαραίτητες
Τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι, αλλά και οι επισκέπτες του κέντρου της Θεσσαλονίκης, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας απαράδεκτης και αντιαισθητικής εικόνας, με χιλιάδες τραπεζοκαθίσματα να καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια και τους ελάχιστους πεζόδρομους, τις περισσότερες φορές παράνομα, τέντες, ανεμοφράκτες και ζαρτινιέρες να «χτίζουν» κυριολεκτικά τα πεζοδρόμια, καθιστώντας την διέλευση των πεζών άκρως επικίνδυνη, αφού η μόνη ελεύθερη δίοδος συχνά είναι το οδόστρωμα. Η εικόνα του ιστορικού κέντρου της πόλης δυστυχώς έχει αλλοιωθεί και δεν υπάρχει κανένας σεβασμός από τους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος προς τον ιστορικό χαρακτήρα της πόλης.
Το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης έχει γίνει εχθρικό για τους πεζούς και ειδικά για μια μερίδα συμπολιτών μας, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες και κινητικά προβλήματα, οι οποίοι αντιμετωπίζονται τουλάχιστον απαξιωτικά.
Η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών αλλά και η κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας έχουν συμβάλλει στην διόγκωση του προβλήματος, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την πλευρά της δημοτικής αρχής. Δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι διαφορετικά, όταν μέλη του δημοτικού συμβουλίου της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, όταν δημοτικός σύμβουλος και ιδιοκτήτης καταστήματος, είναι και τακτικό μέλος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, η οποία έχει άμεση σχέση με τον καθορισμό και την έγκριση του γενικότερου πλαισίου παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου. Ισχύει το νόμιμο και ηθικό σε τέτοιες περιπτώσεις;
Η περιβόητη ανάπλαση της Αγίας Σοφίας σε τι αποσκοπεί και ποιους εξυπηρετεί; Δεν συμβάλλει ούτε στην ανάπτυξη της περιοχής, ούτε στην εύρυθμη λειτουργία του κέντρου. Οι κανονιστικές αποφάσεις εκδίδονται με την λογική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε.
Η πολιτική βούληση και η ξεκάθαρη στάση απαιτούν μια δημοτική αρχή απαλλαγμένη από σκοπιμότητες, εξαρτήσεις και ανεκτικότητα στην ασυδοσία και την παραβατική συμπεριφορά. Ο δήμος Θεσσαλονίκης πρέπει να πάψει να συμπεριφέρεται σαν ιδιοκτήτης των κοινόχρηστων χώρων, γιατί πολύ απλά είναι ένας διαχειριστής, και μάλιστα κάκιστος μέχρι τώρα. Κανονικά θα έπρεπε να λειτουργεί σαν θεματοφύλακας και να προστατεύει τους κατοίκους του κέντρου από οποιαδήποτε παράνομη και αυθαίρετη πράξη. Η συνεχιζόμενη κατάληψη πεζοδρομίων και πεζόδρομων από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ουσιαστικά καταργεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους.
Ως Ελληνική Αυγή για τη Θεσσαλονίκη δίνουμε καθημερινά τον αγώνα για μια ανθρώπινη πόλη.