Λίγους μήνες μετά την άνοδο στην εξουσία του πολιτικού μορφώματος του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ολοένα και περισσότερα σε αριθμό κοινοβουλευτικά αλλά και
εξωκοινοβουλευτικά και εν γένει δημόσια πρόσωπα, με ολοένα και
αυξανόμενη συχνότητα και επίταση, προτείνουν ως επόμενη επιβεβλημένη
(και μοναδική κατ΄ αυτούς) διέξοδο την συγκρότηση μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας».
Χρησιμοποιώντας ως μέσο προς την επίτευξη αυτού του στόχου τα
στρατευμένα Μ.Μ.Ε., επιχειρούν να επιβάλουν μια συγκέντρωση εξωτερικώς
μεν ετεροκλήτων και ανόμοιων πολιτικών σχηματισμών, εσωτερικώς δε
παντελώς όμοιων ως προς τις ιδεολογικοπολιτικές καταβολές τους και
επιδιώξεις.
Αυτοί οι οποίοι θα συγκροτήσουν αυτήν την κυβέρνηση «εθνικής
σωτηρίας» είναι γνωστοί στον ελληνικό λαό. Aφού εκ περιτροπής ασκώντας
την εξουσία και αυτοδυνάμως κυβερνώντας ο καθένας τους τις προηγούμενες
δεκαετίες δεν κατάφεραν να οδηγήσουν το Έθνος μας προς ένα καλύτερο
προορισμό, τώρα ισχυρίζονται πως ενωμένοι θα σώσουν την Πατρίδα. Αυτό το
οποίο δεν είναι γνωστό είναι ο κρυφός τελικός στόχος αυτού του
πολιτικού ελιγμού τους…
Ως φανερή αιτία προβάλλεται η επείγουσα ανάγκη υπογραφής άλλης μιας
«συμφωνίας» με τους διεθνείς τοκογλύφους και της ψήφισης των
εφαρμοστικών αυτής νόμων. Μέσω της τοποθέτησης ως επικεφαλή ενός
προσώπου κοινής τους εμπιστοσύνης, θα σχηματιστεί μια κυβέρνηση με τη
στήριξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., των ΑΝ.ΕΛ., της Ν.Δ., του Ποταμιού, του ΠΑΣΟΚ,
και όποιων «προθύμων».
Και εδώ καθίσταται δυνατό να εντοπιστεί ένας πρώτος κεκαλυμμένος
σκοπός αυτού του πολιτικού ελιγμού του «συνταγματικού» τόξου. Με αυτή
την πολιτική κίνηση θα μοιραστεί το πολιτικό κόστος που θα έχει η συμφωνία και τα μέτρα τα οποία θα επιβάλει αυτή στον ελληνικό λαό. Θα επιμεριστεί η δυσαρέσκεια
και η δημόσια καταδίκη και κατακραυγή στο σύνολο των πολιτικών κομμάτων
τα οποία θα αποτελούν την εν λόγω κυβέρνηση. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασθενίσει και θα απορροφηθεί πολιτικά αζημίως
η αντίδραση και η οργή του ελληνικού λαού. Αφού λοιπόν θα έχει
προηγουμένως κατάλληλα προετοιμαστεί το έδαφος και θα έχει εντέχνως
καλλιεργηθεί και εμπεδωθεί στον ελληνικό λαό η πεποίθηση πως δεν υπάρχει
καμία άλλη λύση από την συγκρότηση κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», η
μετακύλιση και η μετατόπιση του βάρους της ευθύνης των συνεπειών και
αυτής της «συμφωνίας» στις πλάτες του ψηφοφόρου Έλληνα πολίτη, θα είναι
σχετικά εύκολη υπόθεση για αυτούς τους στυγνούς πολιτικάντηδες. Τρανό
παράδειγμα αποτελεί το «…μαζί τα φάγαμε…»
Πιο σημαντικός όμως από τον ως άνω σκοπό, αποκαλύπτεται ένας άλλος
στόχος αυτού του πολιτικού επιχειρήματος. Η σύνθεση αυτής της κυβέρνησης
«εθνικής σωτηρίας», είναι ελλιπής κατά ένα πολιτικό κόμμα του
κοινοβουλίου. Δεν θα συμμετέχει σε αυτό το επιχείρημα ο Λαϊκός
Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή. Το κόμμα το οποίο από το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου
2013 υφίσταται μια ανήθικη και παντελώς παράνομη και αντισυνταγματική πολιτική δίωξη. Το κόμμα του οποίου η διεξαγωγή της πολιτικής δίκης του θα οδηγήσει σε πανηγυρική αθώωση και για αυτόν τον λόγο καθυστέρησε σημαντικά η έναρξη της διαδικασίας, αλλά κυρίως θα καθυστερήσει ακόμη πιο πολύ η έκδοση της αθωωτικής απόφασης. Το πολιτικό κόμμα του οποίου άνανδρα δολοφονήθηκαν δύο μέλη του, ο Μάνος Καπελώνης και ο Γιώργος Φουντούλης. Το πολιτικό κόμμα του οποίου σχεδόν ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα προφυλακίσθηκε
κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου για δέκα οκτώ μήνες. Το πολιτικό
κόμμα το οποίο ενώ έχει ψηφιστεί από μισό εκατομμύριο Έλληνες εντούτοις
παραμένει, επί σκοπώ, αποκλεισμένο από κάθε
μεγάλο πανελλήνιας εμβέλειας Μ.Μ.Ε., ώστε να μην προβάλει τις πολιτικές
θέσεις του και να μην ενεργήσει επί ίσοις όροις πολιτικό αγώνα.
Συνυπολογίζοντας όλα τα ανωτέρω αποκαλύπτεται πλήρως και στον πιο
αδαή Έλληνα πολίτη, ο πραγματικός σκοπός αυτού του πολιτικού ελιγμού,
της δημιουργίας αυτής της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας». Είναι η με κάθε
δυνατό τρόπο και με κάθε πρόσφορο μέσο ανάσχεση
της πορείας προς την εξουσία του λαϊκού εθνικιστικού κινήματος του
Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή. Είναι ο όσο το δυνατό μεγαλύτερος περιορισμός
της αναπόφευκτης αύξησης της εκλογικής επιρροής και δυναμικής της
Χρυσής Αυγής στον ελληνικό λαό. Είναι η δημιουργία όσο γίνεται
περισσότερων ποικιλόμορφων κωλυμάτων στην διεξαγωγή πολιτικής δράσης του Λαϊκού Συνδέσμου.
Σκοπός όλων των παλαιοκομματικών σχηματισμών είναι η (μάταια) επιδίωξη της αποτροπής της συνειδησιακής ενσωμάτωσης και πλήρους αποδοχής των πολιτικών θέσεων
του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή στον λαό. Διότι όταν αυτό
πραγματοποιηθεί (και είναι αναπόφευκτο να συμβεί), τότε θα σημάνει όχι
μόνο το οριστικό τέλος του αποτυχημένου παλαιού πολιτικού κόσμου, αλλά
και την απόδοση σε αυτόν των ευθυνών που τον βαρύνουν, ποινικών, αστικών
και πολιτικών, από μια πραγματικά Ανεξάρτητη και Αδέκαστη Ελληνική
Δικαιοσύνη.
ΦΑΝΗΣ ΤΣΑΜΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Μέλος Κ.Ε.Δ.