«Η βλακεία είναι ανίκητη»
Προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει στον λαό μας. Μοιάζει να
βρίσκεται σε βαρύ κώμα εξαιτίας απανωτών επεισοδίων βλακείας. Υπάρχουν απειροελάχιστες
ελπίδες να ανακάμψει. Η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια. Πρόκειται δε περί άκρως
μεταδοτικής ασθένειας. «Ενός βλακός προκειμένου μύριοι έπονται», έλεγε ο Ε. Λεμπέσης
στο επίκαιρο πόνημά του «Η τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω
βίω» (1941). Εκεί γίνεται λόγος περί «αυτομάτου συρροής βλακών».. οι οποίοι «περιέρχονται
συν τω χρόνω εις πλήρη βλακοκρατίαν». Για την συρροή αυτή των βλακών σήμερα και
για να είναι αποτελεσματική η δράση της «βλακικής αγέλης», που περιγράφει ο
συγγραφέας, δεν απαιτείται κάποια «πάσης φύσεως» οργάνωση ή φορέας, όπως στην
εποχή του. Υπάρχει η τηλεόραση, αυτός ο κοινός τόπος συνάντησης εκατομμυρίων αγελοποιημένων
τηλε-θεατών, απείρως χρησιμότερη από κάθε ορατή κλειστή οργάνωση. Τρεις από τις
μεθόδους της κοινωνικής μηχανικής, της προσπάθειας δηλαδή χειραγώγησης της σκέψης
και της στάσης των πολιτών, είναι : 1) η τεχνική της συναισθηματικής χειραγώγησης
(συναίσθημα και όχι λογική), 2) η τεχνική της δημιουργίας «προβλημάτων» και «κρίσεων»
(που απαιτούν «έκτακτα μέτρα» - βλ. «οικονομική κρίση») και 3) η τεχνική της ενοχοποίησης,
(όπου πάντα «φταίμε» εμείς). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άλλος καλύτερος φορέας άσκησης
αυτών των μεθόδων παρεκτός της τηλεόρασης, δεν υπάρχει.
Σε λίγο θα εορτάσουμε την 25η Μαρτίου, την
επέτειο της Εθνεγερσίας. Ειλικρινά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μας επιτρέπουν να
εορτάζουμε τέτοιες εορτές. Εχθές κοιτούσα ένα μνημείο προς τιμήν του Νικηταρά
του Τουρκοφάγου σε μια μικρή πλατεία, με τον κόσμο να πηγαινοέρχεται. Δεν ξέρω
πόσο θα επιζήσει ακόμα. Το λέω σοβαρά. Υπάρχει ανάγλυφη η μορφή του ήρωα του
‘21 που σφάζει έναν έντρομο έφιππο Τούρκο, μπήγοντάς του το μαχαίρι στα πλευρά.
Όταν σε λίγα χρόνια, αυτοί που πηγαινοέρχονται σε αυτή την πλατεία θα είναι
μουσουλμάνοι στην πλειοψηφία, όταν θα υπάρχει ένα δημοτικό συμβούλιο που θα είναι
τίγκα στην «διαφορετικότητα», δηλαδή θα αποτελείται κατά το ήμισυ από
αλλοδαπούς κυρίως μουσουλμάνους, όταν ο δήμαρχος ίσως είναι μουσουλμάνος ή
τέλος πάντων αλλοδαπός, όταν στην πόλη θα υπάρχει τζαμί ή τζαμιά, πιστεύετε ότι
ένα τέτοιο σύμβολο «μίσους» θα έχει τύχη; Ο Τσίπρας πήγε στην μάνα Σμύρνη και
είπε μπροστά στους τουρκαλάδες ότι αποτελεί σύμβολο «αδελφοσύνης» και δώστου
αγάπες και λουλούδια. Έχει σκεφθεί ποτέ κανένας Εβραίος να πάει στο Νταχάου και
να πει ότι αυτός ο χώρος αποτελεί σύμβολο αδελφοσύνης των δύο λαών; Και
προσέξτε, η Γερμανία σήμερα είναι όντως φιλο-ισραηλινή χώρα!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ