Διανύουμε τους σκοτεινούς χρόνους όπου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ασύμμετρη απειλή του αφανισμού του Γένους. Στην εποχή που όποιος δεν ασπάζεται το υποκριτικό δόγμα της αντιρατσιστικής προπαγάνδας, καταδικάζεται αυτόματα στο βασίλειο της μισαλλοδοξίας. Στην μαύρη περίοδο της ιστορίας μας, όπου ο σπόρος του ανθελληνισμού φυτεύεται από νωρίς, καλλιεργώντας ενοχικά σύνδρομα με στόχο την κοπή του προαιώνιου δεσμού που ανέκαθεν είχε ο άνθρωπος με τις ρίζες του. Φυσικά, ένας άνθρωπος είναι αδύνατον να υπάρξει χωρίς τις ρίζες του, αφού στην ουσία της ύπαρξης βρίσκουμε ένα πεδίο γεμάτο με κωδικοποιημένα μηνύματα, γνωστά ως γενετικές μνήμες.
Τρανό κι επίκαιρο παράδειγμα αποτελεί η πρόσφατη παρέμβαση της Χρυσής Αυγής στο δημοτικό σχολείο Νέου Ικονίου του Περάματος, στο πλευρό των Ελλήνων Γονέων και Κηδεμόνων. Μας χλευάζουν οι πολέμιοι μας και εξαπολύουν μία θάλασσα από ψεύδη διαπράττοντας το ανήθικο έγκλημα του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Μας αποκαλούν έως και γραφικούς όταν ξεχειλίζει η οργή και ο πόνος για την αλλοίωση της φυλής, όσο εμείς επιλέγουμε να αντισταθούμε σε έναν πόλεμο απελπισμένο. Στον ονειρικά πλασμένο κόσμο τους, το να στερέψει ένα αιμάτινο ποτάμι δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Σε αυτό το σημείο ξεσκεπάζεται και η υποκρισία τους εις ό,τι αφορά τις ψευτο-οικολογικές τους συνειδήσεις.
Στην πυραμίδα της ανθρώπινης ύπαρξης η δομή έχει ως εξής: Στην βάση βρίσκεται ο άνθρωπος, στο μεσαίο επίπεδο η καταγωγή του και στην κορυφή το όνομα του πατέρα του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως οι εθνομηδενιστές χτυπούν περισσότερο το μεσαίο επίπεδο, της φυλής και της καταγωγής. Είναι χτυπήματα τα οποία έχουν στόχο την διαταραχή της ισορροπίας, μέχρι ο κόσμος να μπει στην τροχιά των διεστραμμένων μέτρων τους. Η καταγωγή μας, δηλαδή η ταυτότητα που μας χαρίζει η ίδια η φύση, είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην κύρια ιδιότητα μας σαν έλλογα όντα, με την ευλογία της συνείδησης, της σκέψης και της κρίσης, με την τελική μορφή ενός ατόμου που διαθέτει ένα πρόσωπο κι ένα όνομα στην κοινωνία. Ένα από τα εκατομμύρια πρόσωπα που βλέπουμε κάθε μέρα να κινούνται πάνω ή κάτω, δεξιά ή αριστερά έχοντας την δύναμη να δρουν με την δική τους ελεύθερη βούληση στην εν λόγω κοινωνία, και κατ’ επέκταση να συμβάλουν άμεσα ή έμμεσα στην διαμόρφωση της.
Συμπερασματικά, η φυλετική συνείδηση είναι η γέφυρα ανάμεσα στον ατομικό εσωτερισμό, με τις γνωστές, μα και τις ανεξερεύνητες πτυχές που συνεπάγονται αυτού, με τις τελευταίες πινελιές του πορτραίτου των προσωπικοτήτων μας. Γκρεμίζοντας αυτή τη γέφυρα, καταστρέφεται το πνεύμα (με την ιερή σημασία της λέξεως), μαζί με όλα τα επίπεδα που μεσολαβούν ως την λεγόμενη “ολοκλήρωση”. Όλα αυτά, ώστε στο τέλος να μείνει ένα άδειο κέλυφος, έρμαιο των ρηχών επιθυμιών του και των υλικών αγαθών του, πλήρως αποκομμένο από κάθε έκφανση ενός πνευματώδους τρόπου ζωής.
Κάθε τι το οποίο αναφέρει ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή δεν είναι τυχαίο, ούτε παρεκκλίνει από την ουσιαστική σημασία του. Όταν με κάθε ευκαιρία προσδιοριζόμαστε ως το τελευταίο προπύργιο του Ελληνισμού, δεν είναι ούτε πυροτέχνημα εντυπωσιασμού, ούτε ψευδεπίγραφη επαναστατική φαμφάρα από αυτές που αρέσκονται να ξεστομίζουν αριστεριστές κάθε τύπου. Είμαστε επαναστάτες με αιτία, ακροβατώντας στην κόψη του ξυραφιού όσο η φυλή μας να πεθαίνει. Ο τίμιος Αγώνας μας είναι μία σύγχρονη ωδή στο γένος, στην πατρίδα, στην πίστη, στην ελευθερία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
«Στις τρεις Μοίρες προσεύχομαι
Να γνέσουν ζωή
Στις τρεις Μοίρες προσεύχομαι
Να πλέξουν ζωή
Στις τρεις Μοίρες προσεύχομαι
Να δέσουν ζωή
Να τη δέσουν στη ρίζα»
- Άιναρ Σέλβικ, “Δέντρο δίχως Ρίζες πέφτει” (Rotlaust Tre Fell)