Το κατεστημένο, το εκάστοτε κατεστημένο, ιδίως
το ελληνικό μεταπολιτευτικό, χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος όχι προς το
συμφέρον του λαού και του έθνους αλλά προς το συμφέρον του ευαυτό του. Με τον
καιρό, το κατεστημένο και το κράτος ταυτίστηκαν τρόπον τινά. Το κράτος/κατεστημένο έγινε παράσιτο και ο
λαός/έθνος έγινε ο ξενιστής. Αυτό αποδεικνύεται από την ψυχική ασυμφωνία
μεταξύ κράτους και πολιτών. Ο Έλληνας πολίτης είναι ίσως ο μόνος ευρωπαίος
πολίτης ο οποίος αισθάνεται ξένος έναντι του κράτους του. Ενίοτε μάλιστα το
αισθάνεται και εχθρικό. Δεν είναι πως το βλέπει ως αντικαταστάτη του Σουλτάνου,
αυτό είναι παραμύθι του κατεστημένου για να δικαιολογήσει το ότι ο λαός μας
μισεί το κράτος που δεν το αισθάνεται δικό του. Εάν ο λαός έβλεπε το κράτος να
πολεμά για το συμφέρον του τότε δεν θα το εχθρεύονταν. Είναι που το βλέπει
καθημερινά να δρα εναντίον του.
