Ίων Δραγούμης - Ασυμβίβαστος και βαθύτατα Εθνικιστής

Κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο για τον πατέρα του Ελληνικού Εθνικισμού, Ίωνα Δραγούμη, απόρροια βαθύτατης, ομολογουμένως έρευνας του Ιωάννη Μάζη, διδάκτορα Ρωσικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Σε συνέντευξή του στην LiFo, ο καθηγητής Μάζης δήλωσε ότι «ένας λόγος που ενδιαφέρθηκα για το άτομό του» ήταν το γεγονός ότι «στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής βρίσκεις διθυράμβους για τον Δραγούμη». Το γεγονός ότι η ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε το έναυσμα για την έρευνα του καθηγητή μας υποχρεώνει, τρόπον τινά, να εγκύψουμε στο βιβλίο του, κυρίως για να… καταλάβουμε την αναφορά του περί «παρερμηνείας» του Δραγούμη και την άτσαλη κατηγορία του ότι το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών προσπαθεί «άγαρμπα» να τον οικειοποιηθεί.

Πού θα κριθεί το Δίκαιο;

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά, στην στήλη "Εγέρθητι"

Πριν από δυόμισι περίπου χρόνια, είχα γράψει ένα άρθρο με αφορμή την αίτηση του Νίκου Ρωμανού να λάβει εκπαιδευτική άδεια. Ήταν Δεκέμβριος του 2014. Ο νεαρός ο οποίος κατηγορούνταν ότι είχε συμμετάσχει σε ένοπλη ληστεία στον Βελβεντό, είχε μετατραπεί σε χρυσό πιστόλι εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά. Η κακοποιημένη φυσιογνωμία του, βοηθούσε στην δημιουργία συμπάθειας στον λαό, και θύμιζε αυτήν του Αλέξη Γρηγορόπουλου, του φίλου του ο οποίος είχε δολοφονηθεί το 2008 από την κρατική υπερβολή, δίνοντας την αφορμή για την καταστροφή του εμπορικού κέντρου των Αθηνών. Έγραφα τότε πως «Δεν έχει σημασία εάν ο έγκλειστος νεαρός είναι τρομοκράτης ή όχι. Εάν διέπραξε ληστεία ή εάν αυτοπροσδιορίζεται ως «αντάρτης πόλης». Θα κριθεί για τις πράξεις του. Το φρόνημα δεν διώκεται». Εξακολουθώ να είμαι της ιδίας απόψεως.

Η «δικαιοσύνη» των Δεληπετρήδων

\

«Και οι κρίνοντες κρίνονται, λέμε. Και ότι πρέπει να αφουγκράζονται την κοινωνία. Αλλά τι γίνεται όταν φαίνεται πως ακούει επιλεκτικά, βλέπει ό,τι θέλει και μιλάει με προκατάληψη;». Έτσι ξεκινά ένα ακόμη κωμικό του άρθρο προτού περάσει στο παραλήρημα κατά του τρίτου τη τάξει κόμματος της χώρας, ένας στρατευμένος - «αλήτης-ρουφιάνος» σύμφωνα με τα συντρόφια του- δημοσιογράφος ονόματι Δεληπέτρος.

Η ηθική διάσταση του πολιτικού Αγώνα των Εθνικιστών

Σε μια περίοδο ηθικής παραλύσεως και γενικευμένης απάθειας, όπου τα αντανακλαστικά της κοινωνίας αδρανούν και αυτή δυστυχώς καθεύδει, υπάρχουν, μάχονται και αγωνίζονται ακόμη οι στρατιώτες της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας. Οι πολιτικές διώξεις και οι αθλίως ενορχηστρωθείσες σκευωρίες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Η εν εξελίξει δίκη – τραγωδία, προχωρά χωρίς καμία μα καμία αναφορά της από τα Μέσα Μαζικής Αποχαυνώσεως, επειδή οι παρελαύνοντες μάρτυρες κατηγορίας υποπίπτουν συνεχώς σε φαιδρές εις βάρος τους παραδοχές ή σε αποκαλυπτικές καταθέσεις, στοιχειοθετούσες το αβάσιμο των διάτρητων και καταγέλαστων κατηγοριών.

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ!

Τις τελευταίες ημέρες οι κυβερνητικοί Παπαγγελόπουλος και Πολάκης με τις δηλώσεις τους για το χώρο της δικαιοσύνης ξεσήκωσαν κύματα διαμαρτυριών από τις δικαστικές και εισαγγελικές ενώσεις της χώρας, αλλά και από την Ν.Δ η οποία έκανε λόγο για «ζημιά στο χώρο της δημοκρατίας». 

Άκου, δασκαλάκο!

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

“Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.”

Αριστοτέλης

Παρέλαβες τη νεολαία ενός έθνους, του οποίου η πολιτισμική ταυτότητα και κληρονομιά στο ανθρώπινο είδος τιμάται σαν διαμάντι στα πέρατα της γης, αναλαμβάνοντας να την εκπαιδεύσεις. Πήρες επάνω σου το ιερό καθήκον του να διδάξεις στους νέους την Ιστορία του Γένους τους, τις θεμελιώδεις αρχές στις οποίες βασίστηκε η Φιλοσοφία και Επιστήμη, τη γλώσσα των προγόνων τους.