"Η προσπάθεια δικαιολόγησης μιας λανθασμένης κατοχής αγαθών πάντα ξεκινά
την στιγμή που το άμεσο φυλετικό ή προσωπικό δικαίωμα έχει εξαφανιστεί,
λόγω αλλοίωσης του αίματος. Στην αρχή ο άνθρωπος αντλούσε κάθε
ιδιοκτησία ή διασκέδαση από τον εαυτό του, τις ανάγκες του και την
θέλησή του για διασκέδαση: η δύναμή του ήταν το δίκαιό του και όσο η
δύναμη αυτή περνούσε στους απογόνους του, έτσι και το δικαίωμα παρέμενε
επίσης, λογικότατα, στους απογόνους - η φυλή έπαιρνε την θέση του ατόμου·
αλλά στην φυλετική θεώρηση, ήταν πάντοτε ο άνθρωπος που είχε σημασία,
θέτοντας τα υλικά πράγματα στο παρασκήνιο. Το ακριβώς αντίθετο έρχεται
στο τέλος, όταν το δικαίωμα απονέμεται από τα υλικά πράγματα στον
άνθρωπο: σύμφωνα με αυτό, ο άνθρωπος από μόνος του δεν έχει κανένα δικαίωμα, ούτε καν στην ύπαρξη, αλλά το αποκτά μόνο διαμέσου του τι κατέχει, δηλαδή μέσω των υλικών πραγμάτων."
Richard Wagner, Prose Works, Vol. 8